مژگان درخشان - دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان
خلیل زندی - دانشگاه بوعلی سینا همدان

رسوایی های اخلاقی اخیر، موجب گرایش و علاقه فزاینده به موضوعاتی همچون اخلاق سازمانی و مسئولیت پذیری اجتماعی سازمان گشته و به تبع این علاقه، گرایش و توجه ویژه ای نیز به موضوع فضیلت در سازمان مبذول شده است. در جستجوی شناسایی عوامل موثر بر ارتقای فضیلت سازمانی، پژوهش توصیفی-همبستگی حاضر به بررسی رابطه بین رهبری اصیل و فضیلت سازمانی پرداخت. جامعه آماری، شامل کلیه کارکنان ستادی اداره کل راه و شهرسازی استان کرمان بود که با استفاده از شیوه نمونه گیری تصادفی ساده، ۱۱۸ نفر از آن ها، به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه های استاندارد رهبری اصیل (والومبا و همکاران، ۲۰۰۸) و فضیلت سازمانی (کمرون و همکاران، ۲۰۰۴) بود که روایی و پایایی آن ها مورد تایید قرار گرفت. تجزیه وتحلیل داده ها نیز با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه به شیوه هم زمان انجام گرفت. نتایج نشان داد رهبری اصیل و ابعاد آن، رابطه مثبت و معناداری با فضیلت سازمانی داشتند. از میان ابعاد رهبری اصیل، به ترتیب پردازش متوازن، خودآگاهی، چشم انداز اخلاقی درونی و شفافیت ارتباطی، بیشترین همبستگی را با فضیلت سازمانی داشتند. همچنین،ابعاد رهبری اصیل، پیش بینی کننده معنادار فضیلت سازمانی بودند.

رهبری اصیل, فضیلت سازمانی, استان کرمان