بررسی توانایی جذب فسفر در گیاهان دارویی کاکوتی، مریم گلی و بومادران در خاک حاوی فسفر کم

اکثر گیاهان دارویی قادرند در خاکهایی با فسفر قابل استفاده کم، بخوبی رشد کنند. برای بررسی مکانیسم توانایی این گیاهان، یک آزمایش گلخانه ای با گیاهان کاکوتی کوهی، بومادران و مریم گلی در خاکی با فسفر کم در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با ۳ تیمار کم، متوسط و زیاد فسفر (۰، ۱۵و ۱۵۰ میلی گرم بر کیلوگرم) در دو برداشت و سه تکرار انجام شد. نتایج نشان داد هر سه گونه گیاهی در انتهای آزمایش (برداشت دوم) در تیمار کم فسفر دارای وزن خشک نسبی بالای ۸۰ درصد بودند که حاکی از کارایی زیاد گیاهان در استفاده از فسفر بود. غلظت فسفر در گیاهان در تیمار کم فسفر و در برداشت اول بین ۲۳/۰ تا ۲۹/۰ درصد بود که تفاوت معنی داری با تیمار زیاد فسفر نداشت. همچنین محتوای کل ۴ فسفر در گیاهان تیمار کم فسفر نیز نسبتا زیاد بود. با توجه به غلظت و محتوای کل فسفر می توان گفت این گیاهان دارای کارایی جذب فسفر زیادی در خاک بودند. اینفلاکس۵ (جریان به داخل) فسفر در کاکوتی به طور معنی داری بیشتر از دو گیاه دیگر بود. بررسی نسبت ریشه به اندام های هوایی نشان داد که در مریم گلی، زیاد بودن کارایی جذب در شرایط کمبود فسفر خاک بیشتر در ارتباط با گسترش زیادتر ریشه بود در حالیکه در کاکوتی بیشتر مربوط به اینفلاکس زیاد فسفر بود.

Keywords:

فسفر , کارایی جذب , اینفلاکس , گیاهان دارویی