بررسی برگردان تکنیک چندصدایی در دو ترجمه فارسی از رمان مادام بواری اثر گوستاو فلوبر

بنابر نظریه میخائیل باختین، گفتگومندی یا چند صدایی به حضور همزمان نقطه نظرها و صداهای متعدد و متنوع با قدرت و توان یکسان اطلاق می گردد به گونه ای که هیچ یک از صداها بر دیگری تسلط یا تقدم نداشته باشد. گفتمان غیرمستقیم آزاد به عنوان یکی از شیوه های بازنمود گفتار و اندیشه شخصیت ها و نیز یکی از ابهام آمیزترین تکنیک های ادبی، از اصلی ترین شیوه های ایجاد چند صدایی می باشد. در مقاله ی حاضر برآنیم تا اهمیت و چگونگی ترجمه ی چندصدایی و شاخص های آن را در رمان مادام بواری اثر گوستاو فلوبر، به عنوان عالی ترین نمونه ی کاربست این تکنیک نوشتاری، مطالعه کنیم و به این پرسش پاسخ دهیم که چگونه تکنیک چندصدایی در ترجمه نمایان می گردد و چه تاثیری در خوانش اثر دارد. بر این اساس، ابتدا به توضیح مفهوم چند صدایی پرداخته و در ادامه ضمن معرفی و توضیح شاخص های گفتمان غیرمستقیم آزاد، با بررسی بخش هایی از دو ترجمه ی مطرح انجام شده از رمان مادام بواری به زبان فارسی، توسط محمد قاضی (با همکاری رضا عقیلی) و مهدی سحابی، تاثیر گفتمان غیرمستقیم آزاد در شکل گیری ویژگی چند صدایی را توضیح داده و نحوه ی عملکرد مترجمان مذکور را در بازگردانی شاخص های این گفتمان بررسی کرده ایم تا میزان آگاهی و شناخت آن ها را از این مبحث تخمین بزنیم. چند صدایی، گفتگومندی، گفتمان غیرمستقیم آزاد، باختین، مادام بواری، مهدی سحابی، محمد قاضی

Keywords:

چند صدایی , گفتگومندی , گفتمان غیرمستقیم آزاد , باختین , مادام بواری , مهدی سحابی , محمد قاضی