برنامه ریزی اطفای حریق نیروگاه برق

فرهنگ ایمنی واژه ای است که مکررا و در ارزیابی وضعیت ایمنی مورداستفاده قرار می گیرد. هدف از مطالعه حاضر بررسیمولفه های موثر بر ایمنی در اطفای حریق در نیروگاه های ایران است. روش کار: در این مطالعه کیفی از نوع نظریه مبنایی، داده هابا استفاده از رویکرد تلفیقی و از طریق مشاهده میدانی، مصاحبه انفرادی، مصاحبه و بحث گروهی متمرکز با گروه های کاریمختلف در چند نیروگاه برق ایران تولید شد. روش تحلیل مضمون در استخراج و تعیین برگ خریدهای موثر استفاده شد. یافته ها:تحلیل محتوا نه دسته از مولفه های موثر بر فرهنگ ایمنی را شناسایی نمود که عبارت بودند از: ۱ آموزش، آگاهی و صلاحیت ۲نگرش، رهبری و تعهد مدیریت ارشد سازمان ۳ قوانین و مقررات، رویه ها و دستورالعمل های کاری ۴ مدیریت ایمنی و بحران ۵عوامل فردی ۶ سبک مدیریت و ارتباطات سازمانی ۷ مشارکت و تعهد سازمانی کارکنان، سرپرستان و مدیران میانی ۸ عواملبرون سازمانی ۹ تامین زیرساخت ها و مدیریت منابع. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که برای دستیابی به یک فرهنگ عالیه ایمنیمی بایست با بهبود وضعیت در هر یک از مولفه های شناسایی شده، متناسب با شرایط هر سازمان در بازه های زمانی تعیین شده نسبتبه ارزیابی وضعیت فرهنگ ایمنی و بهبود آن و دسترسی به اهداف از پیش بینی نشده اقدام نمود.

Keywords:

فرهنگ ایمنی , نیروگاه های برق , پژوهش کیفی