بررسی رابطه بین باورهای هوشی و سازگاری فردی اجتماعی با استناد به نقش واسطه ای سبک رهبری مدیران

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین باورهای هوشی و سازگاری فردی اجتماعی با استناد به نقش واسطه ای سبک رهبریمدیران انجام گرفت. طرح پژوهش حاضر، از نوع کاربردی می باشد. روش تحقیق در این پژوهش، توصیفی از نوع همبستگیمی باشد. جامعه آماری شامل دانش آموزان متوسطه دوم شهر قزوین می باشد که تعداد آنها ۲۸۶۶۱ نفر بوده و حجم نمونه بااستفاده از جدول مورگان ۳۷۸ نفر انتخاب شد. روش نمونه گیری در این تحقیق به صورت طبقه ای تصادفی می باشد. برایگردآوری اطلاعات از پرسشنامه استاندارد استفاده شد که دارای روایی محتوایی بوده و پایایی ان از طریق ضریب آلفای کرونباخمورد تایید قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده از طریق نرم افزارهای Spss و PLS صورت گرفت. نتایجبدست آمده حاکی از آن است که آماره معنی داری بین متغیر سبک رهبری مدیران و سازگاری فردی- اجتماعی دانش آموزانبرابر (۴/۶۵۷) می باشد و ضریب مسیر مابین این دو متغیر برابر (۰/۳۶۹) است، همچنین آماره معنی داری بین متغیر سبک رهبریمدیران و باورهای هوشی برابر (۲۰/۳۳۹) می باشد و ضریب مسیر مابین این دو متغیر برابر (۰/۷۲۵) است و میزان تاثیر مثبت متغیرسبک رهبری مدیران بر باورهای هوشی را نشان می دهد. آماره معنی داری بین متغیر باورهای هوشی و سازگاری فردی- اجتماعیدانش آموزان برابر (۳/۲۴۲) می باشد و ضریب مسیر مابین این دو متغیر برابر(۰/۲۶۳) است و بررسی ضرایب غیر مستقیم نشان میدهد که سبک رهبری مدیران بر سازگاری فردی- اجتماعی دانش آموزان با توجه به نقش میانجیگری باورهای هوشی تاثیر دارد.براین اساس کلیه فرضیه های تحقیق مورد تایید قرار می گیرد.

Keywords:

سبک رهبری مدیران , باورهای هوشی , سازگاری فردی اجتماعی , قزوین