فضل اله حبیبی - کارشناس گروه باستان شناسی پایگاه میراث جهانی تخت جمشید، دانشجوی دکترای باستان شناسی دانشگاه سیستان و بلوچستان
الهام کامیاب - کارشناسی ارشد دانشگاه هنر اصفهان

تپه لوپی (تل شنگولی- تل سیاه خان) از مهمترین محوطه های مربوط به دوران مس و سنگ در شمال غرب شیراز در حوضه رودخانه کر استان فارس به شمار می رود. بررسی باستان شناختی تپه لپویی در سال ۱۳۹۲ توسط نگارندگان به صورت سیستماتیک با روش نمونه برداری طبقه بندی شده، انجام گرفت. مطالعات یافته های فرهنگی دلالت بر این دارد که این محوطه متعلق به دوره زمانی حدود ۳۹۰۰ تا ۳۴۰۰ قبل از میلاد و فرهنگ لپویی در باستان شناسی پیش از تاریخ فارس است. بعد از سفال یکی از یافته های مهمی که طی این بررسی شناسایی شد، ۷۶ قطعه مصنوعات سنگی است، که از سطح محوطه به دست آمد. طبقه بندی و گونه شناسی این مصنوعات سنگی تپه لپویی نشان گر این است که این اشیا شامل سنگ ساب ها، سنگ مادر، تراشه ها، تیغه ها، ریزتیغه ها و دوریزه هاست، که عموما از سنگ چرت از منابع سنگی احتمالا در خود حوضه رودکر ساخته شده اند. گونه شناسی و شناخت کارکرد و شیوه های فناوری این مصنوعات سنگی، نقش چنین ابزارهایی را در ظهور و توسعه جنبه هایی از تخصص پذیری، کوچ نشینی، کشاورزی و مبادلات تجاری طی مراحل انتقال فرهنگ های اواخر دوران پیش ازتاریخ در نیمه اول هزاره چهارم قبل از میلاد را تا حدودی تبیین می کند.

بررسی روشمند، لپویی، پیش از تاریخ، هزاره چهارم قبل از میلاد، ابراز سنگی، سنگ چخماق