ارزیابی روش آزمون تک چاهی جهت تعیین ضرایب هیدرودینامیک آبخوان

ضرایب هیدرودینامیک آبخوان (Sو T ) مهمترین اطلاعات هیدروژئولوژیکی جهت توصیف ویژگ یهای هر آبخوانی هستند و انجام اکثر پروژ هها و طر حهای پژوهشی و اجرایی در هر آبخوانی وابسته به وجود ضرایبهیدرودینامیک دقیق و صحیح م یباشد. از راههای تعیین پارامترهای فوق انجام آزمایش پمپاژ است که معمولاً بسیار پرهزینه بوده و انجام آن در اکثر مناطق، به ویژه مناطق خشک (به سبب افزایش عمق حفاری)، بامحدودی تهای زیادی مواجه است. به همین جهت در سا لهای اخیر، تلاش برای یافتن سری عترین واقتصاد یترین راه حل و امکان انجام این آزمو نها در اکثر مناطق، منجر به ارائه رو شهای مختلفی گردیده است. در این پژوهش از روش آزمون تک چاهی برای تخمین ضرایب هیدرودینامیکی دشت قم به کمک داد ه های آزمون رفت و برگشت چاه استفاده شده است. برای به دست آوردن نتایج ابتدا عواملی را که سبب خطا در داد ههای افت-زمان حاصل از آزمو نهای تک چاهی می شود و استفاده از این روش را محدود ساخته، شناسایی شد و با در نظر گرفتن پارامترهایی که بتوانند این عوامل را در روابط پیشنهادی اعمال کرده و امکان محاسبه ضرایب هیدرودینامیک (به خصوص ضریب ذخیره آبخوان) را با این نوع آزمو نها فراهم کند،ضریب ذخیره و قابلیت انتقال آبخوان قم محاسبه گردید. نتایج به دست آمده نشان داد که ضرایب هیدرودینامیک به دست آمده در چا ههای اکتشافی و مشاهد های یا پیزومتر نزدیک به هم بوده و این روش را می توان در سایر مناطق نیز به کار گرفت.

Keywords:

ضرایب هیدرودینامیک , آبخوان , آزمون پمپاژ , آزمون تک چاهی