حسن رنجبر - دانشجوی کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه هرمزگان

پژوهش حاضر مطالعه ای توصیفی-تحلیلی پیرامون برخی از فرایندهای واجی در گویشلایزنگانی است. بدین منظور، نگارنده با روش مصاحبه و گفتوگو، به طور گسسته طی مدتقریب به یک سال، به ضبط و فیش برداری مطالب پرداخته است. با توجه به این پژوهش، ده نوعهمگونی میان همخوان ها، پنج نوع همگونی میان واکه ها، دو نوع ناهمگونی همخوانی و چهارنوع ناهمگونی واکه ای در این گویش متداول است. تبدیل توالی /st-/ به [ss-]، تبدیل توالی /nd-/ به [nn-] و تبدیل صورت اشتقاقی [mb-] به [mm-] از سایر تبدیل ها رایج تر است. سایشی شدگی، - ر- شدگی و حذف از جمله فرایندهای تضعیفی است که در این گویش قابلمشاهده است. در فرایند تقویت، تبدیل همخوان سایشی به انسدادی و تبدیل همخوان سایشیبه همخوان انسدادی- سایشی در این گویش متداول است. از دیگر فرایندهای واجی اینگویش، کشش جبرانی است که ناشی از حذف همخوانهای چاکنایی /h/ و /?/ است. همچنین در گویش لایزنگانی خنثی شدگی در مورد دو صدای /š/ و /č/ بسیار شایع است و در مورد دو صدای /k/ و /g/ نیز به ندرت اتفاق می افتد.

گویش لایزنگانی، فرایندهای واجی، ابدال