فروغ کاظمی - دانشیار زبان شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی

پژوهش پیش رو به بررسی اثرات مثبت تشویق در نارساخوانی متون فارسی پرداخته تا به اینپرسش ها پاسخ دهد که آیا تشویق می تواند عاملی برای بهبود روان خوانی افراد نارساخوانباشد؟ و آیا روان خوانی فارسی می تواند بر روان خوانی دیگر دروس یا متون موثر واقع شود؟روش تحقیق در این مقاله تلفیقی از روش های کیفی (تحلیلی) و کمی (آماری) است و داده هابه شیوه میدانی گردآوری شده است. میزان روان خوانی شرکت کنندگان با روش مشاهده موردبررسی قرار گرفته و سپس از طریق آزمون t به تحلیل آماری نارساخوانی پرداخته شده است. جامعه آماری تحقیق ۱۰ نفر از دانشآموزان نارساخوان متوسطه اول دبیرستان سیدالشهدا (ع)، در منطقه ۹ شهر تهران هستند. متغیر مستقل در این تحقیق عامل تشویق و متغیر وابستهمیزان روان خوانی است.تحلیل استنباطی داده ها با استفاده از آزمون t اندازه گیری مکرر و مقایسه میانگین دو گروه مستقل صورت گرفته است و نتایج حاصل از آزمون ها در قالب جد ول و نمودار ارایه و عملکرد آزمودنی ها در هر آزمون به صورت نمودار و جدول ترسیم شده است.نتایج حاصله نشان داده که گروه آزمایش نسبت به گروه گواه پیشرفت چشمگیری داشته استو در نتیجه اثبات می کند که تشویق می تواند در روان خوانی درس فارسی موثر باشد و به تبعآن در دروس دیگری نیز که نیاز به روان خوانی دارد نیز موثر واقع شود.

نارساخوانی، روان خوانی، متغیر تشویق، متون فارسی