بررسی نقش خودکارآمدی در پذیرش دورکاری کارمندان

در دنیایی که به شدت پیوسته و دارای ارتباطات قوی بین کشورهاست، اثرات طغیان ویروس کرونا(کووید ۱۹) باعث کند شدن فعالیت های سازمان ها شده است. سازمان ها باید در این عرصه هرچه سریعترخود را انعطاف داده و با شرایط غیرمنتظره پیش رو وفق دهند؛ که یکی از راه حل های آن خودکارآمدیکارکنان در شرایط دورکاری می باشد؛ بنابراین هدف از این تحقیق، بررسی نقش خودکارآمدی در پذیرشدورکاری کارمندان است. روش تحقیق در این مطالعه توصیفی و پیمایشی بوده و نمونه جامعه آماری باانجام نمونه گیری تصادفی و انتخاب ۱۷۰ نفر از کارمندان فعال در ادارات کل غرب استان مازندرانصورت گرفت. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه استاندارد بود. روایی پرسشنامه ها از طریق تحلیل عاملیتائیدی و پایایی آنها نیز با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ مورد تائید قرار گرفت. روش تجزیه وتحلیلداده ها، با استفاده از آمار توصیفی (میانگین، انحراف استاندارد و واریانس) و آمار استنباطی (معادلاتساختاری) به کمک نرم افزارهای SPSS و PLS بود. یافته تحقیق نشان داد که خودکارآمدی کارکنان بر پذیرش دورکاری نقش معناداری دارد؛ باورهای خودکارآمدی فردی و جمعی، انتظار پیامدهای فردی وجمعی در پذیرش دورکاری کارکنان نقش معناداری داشتند نتایج نشان داد امروزه سازمان ها خودکارآمدیرا به عنوان ابزار مهمی برای افزایش بهره وری و زنجیره ارزش سازمان میدانند. خودکارآمدی میتواند دربهبود عملکرد فردی و هم عملکرد سازمانی موثر باشد و بنابراین این امر برای متخصصان توسعه منابعانسانی بسیار مهم و ضروری است.

Keywords:

خودکارآمدی , دورکاری , منابع انسانی