میثم امانت کار - کارشناسی ارشد حقوق خصوصی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کاشان، کاشان، ایران

اصولا در دنیای داد و ستد و بازرگانی گونه هایی از معاملات، هویدا می گردد که بدون مراجعه به مبانیفقهی که برگرفته از آیات و روایات و آراء فقها، چالش آفرین خواهد شد، تا جایی که بسیاری از عقود بهبطلان کشیده می شود. به همین جهت استناد به قانون که برگرفته از فقه و شریعت مقدس اسلام، می تواندراهکار بسیار مطلوب و شایسته ای را در این بستر، فراهم نماید. یکی از این معاملات و مصادیق داد و ستد،بیع شرط است که جوانب و حواشی متعددی را در ضمیر خود مستتر دارد. به دلیل اهمیت این موضوع،مقاله کنونی که به شیوه تحلیلی- توصیفی با رویکرد استنباطی به رشته تحریر درآمده است، این هدف رادنبال خواهد کرد که مبحث بیع شرط را در حوزه مبادلات ارزی و مالی مورد کنکاش قرار دهد. یافته هایحاکی از آن است که اصولا تساوی در مقدار (مثلا بمثل) و نقد بودن (یدا بید) دو شرط از شروط بیعصرفاند. درحقیقت، هر دو شرط به مسئله جلوگیری از ربای معاملی برمی گردد، زیرا هرگاه عوضین، مکیلیا موزن بوده و از اتحاد جنس برخوردار باشند، زیاده ازجهت مقدار باعث ربای نقدی خواهد شد.

بیع، بیع شرط، بیع صرف، ربا، مبادلات