مژگان غفاری چراتی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته حقوق جزا و جرم شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری، ایران

یکی از راه های مبارزه با پدیده تروریسم، مبارزه با تامین مالی آن است. به این منظور کشورها خود بطورمستقیم یا از طریق سازمان ملل متحد مبادرت به تهیه اسناد و مقرراتی جهت مسدود نمودن راه های تامینمالی تروریسم نموده اند. از جمله آنها قطعنامه های شورای امنیت، به ویژه قطعنامه ۱۳۷۳ مصوب ۲۰۰۱،کنوانسیون بین المللی مبارزه با تامین مالی تروریسم (۱۹۹۹) تدوین شده توسط سازمان ملل متحد،توصیه های ویژه هشتگانه و نیز برخی از توصیه های مرتبط چهل گانه گروه اقدام مالی می باشد. کشور ایرانتاکنون عضو بسیاری از کمیسون های مبارزه با تامین مالی تروریسم شده است علاوه بر این قانون مبارزه باپولشویی (۱۳۸۶) و همچنین آیین نامه اجرایی قانون مبارزه با پولشویی (۱۳۸۸) را تصویب نموده است.نتایج حاصل از تحقیق حاضر بیانگر این است که حقوق ایران با حقوق بین الملل در زمینه تامین مالیتروریسم منافاتی ندارد و ایران با وجود اینکه از مجموع ۱۱ کنوانسیون بین المللی موجود در زمینه تامینمالی تروریسم تنها به عضویت کنوانسیون مقابله با تامین مالی تروریسم (۷ اکتبر ۱۹۹۹) درنیامده است امامفاد آن کنوانسیون را نیز رعایت می نماید.

تامین مالی، تروریسم، کنوانسیون، حقوق بین المللی، سازمان ملل