شهناز اسدی نیا - دانشجوی دکترای حقوق جزا و جرم شناسی دانشگاه تهران، تهران، ایران عضو انجمن علمی حقوق پزشکی ایران

با پیشرفت رسانه ها امروزه هر فردی به مراتب بیش از پیش با رسانه ها در ارتباط است، کسب اطلاعاتکرده و تاثیر می پذیرد. از مهمترین این مخاطبان اطفال و نوجوانان هستند و بر همین اساس بررسیتاثیرپذیری این بخش از جامعه مساله ای بسیار قابل تامل است. قابل درک است که اگر برنامه هایرسانه های جمعی همچون سینما و تلویزیون در راستای اهداف متعالی زندگی بشری باشد می تواند درجلوگیری از بزهکاری کودکان و نوجوانان موثر باشد. اما نمی توان منکر این قضیه شد که تصاویر فیلم هایسینمائی به ویژه برای کودک بسیار القاگر است و به شدت او را تحت تاثیر قرار می دهد. فیلم های سینمایییک محرک بسیار قوی است که نیروی آن در اثر شرایطی که مربوط به تماشای فیلم است از قبیل تاریکیتالار؛ عزلت تماشاگر؛ روشنائی پرده؛ آهنگی که به همراه داستان پخش می شود؛ و. . . شدت فوق العادهمی یابد. کودک و نوجوانی که به تماشای فیلم پر زد و خورد؛ جنائی؛ سرقت؛ خشونت یا امور جنسیمی نشیند در حالتی مشابه با هیپونوز فرو رفته که در پس از آن ممکن است اعمالی مجرمانه از او سر بزند کهتقلیدی خالص از نقش قهرمان فیلم باشد. نتایج این پژوهش با ارزیابی نظریات مختلف جرم شناسی وروانشناسی حاکی از آنست که در صورتی که فیلم های سینمایی به اهداف مذکور توجه نکنند می تواندمنجر به رواج خشونت و جنایت دربین اطفال و نوجوانان شود.

جرم شناسی، رسانه، آثار سینمایی، بزهکاری، تاثیرات رفتاری، اطفال و نوجوانان