بررسی وضعیت و عملکرد ساختارهای مسئول مداخله در پدیده تن فروشی

Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 135

This Paper With 37 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_LEST-5-6_011

تاریخ نمایه سازی: 28 آذر 1400

Abstract:

در حال حاضر در مسائل مرتبط با زنان تن فروش متناسب با نوع مداخله به صورت مستقیم یا غیرمستقیمبسیاری از دستگاه های مسئول از جمله نیروی انتظامی، سازمان بهزیستی کشور، وزارت بهداشت درمان وآموزش پزشکی، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، وزارت کشور، قوه قضائیه و. . . مداخله می کنند. در واقعمتناسب با نوع مداخله شامل پیشگیری، جمع آوری و بازداشت، فرایند قضائی، زندان، سلامت (درمانبیماری ها و ایدز و. . .) سازمان ها و دستگاه های متفاوتی مسئولیت مداخله را برعهده دارند. همه اینفعالیت های متنوع هیچگاه تحت یک مدیریت واحد نبوده و مثل بسیاری از مشکلات اجتماعی دیگر، نظاممدیریت واحدی مسئول هماهنگی محوری را در این زمینه برعهده ندارد. از این رو دستگاه های مسئولهمچون جزایری مستقل در این زمینه مداخله می کنند و در برخی موارد رویکرد، سیاست و برنامه های آنهادر تعارض با یکدیگر قرار دارد. برای حل تعارض موجود، توجه به این نکته ضروری است که تن فروشیپدیده ای چندبعدی است که هرگونه مداخله در کنترل، کاهش یا پیشگیری از عوارض سوء آن مستلزمتوجه به همه ی این ابعاد است. در حال حاضر، هم از جهت ساختاری و هم از لحاظ عملکرد، ناهماهنگی وناکارآمدی های بسیاری در برنامه های مداخله در تن فروشی وجود دارد. در سطوح مختلف سیاست گذاری،برنامه ریزی، اجرا و ارزشیابی کمترین هماهنگی لازم نیز به چشم نمی خورد. به عنوان مثال، در حالیکهنیروی انتظامی در چارچوب وظایف قانونی خود ناچار است با موارد مشهود تنفروشی در سطح محلات وخیابان ها برخورد کند، وزارت بهداشت با تاکید بر سیاست کاهش آسیب در پی آن است تا با متقاعدسازیزنان تن فروش به استفاده از وسایل لازم یا دیدن آموزش های کافی از آثار و نتایج رفتارهای پرخطر بکاهد.در چنین شرایطی فعالیت های نیروی انتظامی موجب پنهان تر شدن تن فروشی می شود در حالی که وزارتبهداشت نیاز به دسترسی بیشتر به این گروه زنان را دارد. اصلاح وضع موجود می تواند منجربه افزایشهماهنگی های لازم و افزایش کارآیی دستگاه های ذیربط گردد. در پژوهش سوال اصلی این است که آیاسازمان ها و ارگان های مداخله کننده در پیشگیری و مبارزه با پدیده ی تن فروشی در کنترل این پدیدهتوانسته اند به طور موثر عمل کنند؟ که باید اذعان داریم تا حدودی ارگان های مداخله کننده در کنترل اینپدیده به شکل موثری عمل نموده اند لذا با توجه به موارد بیان شده برآنیم تا با روش کتابخانه ای به بررسیزوایای مختلف موضوع حاضر بپردازیم.

Authors

محسن فلاح نژاد

استادیار و عضو هیات علمی (مدیر گروه حقوق) دانشگاه آزاد اسلامی واحد نوشهر، ایران

ثنا آریافر

دانشجوی ارشد جزا و جرم شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد نوشهر، ایران