رابطه سرمایه روانشناختی با کیفیت زندگی کاری ونقش میانجی گری رضایت شغلی در کارکنان آموزش و پرورش جیرفت

هدف این پژوهش بررسی رابطه سرمایه روانشناختی با کیفیت زندگی کاری و نقش میانجیگری رضایت شغلی در کارکنان آموزش وپرورش جیرفت بود.روش پژوهش کار بردی وبه روش توصیفی و ازنوع همبستگی است . جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه کارکنان آموزش و پرورش جیرفت به تعداد ۲۲۹۰ نفر بود که ۳۳۰ نفر به عنوان نمونه با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب گردیدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه سرمایه روانشناختی لوتانز (۲۰۰۷)، پرسشنامه کیفیت زندگی کاری والتون(۱۹۷۳) و پرسشنامه توصیف کننده شغل (JDI) استفاده شد. در این پژوهش برای بررسی روایی پرسشنامه از روایی صوری استفاده شده است. که مورد تایید اساتید گروه واقع شد.پایایی برای پرسشنامه سرمایه روانشناختی ۰/۷۹، پرسشنامه کیفیت زندگی کاری ۰/۸۲ و برای پرسشنامه رضایت شغلی ۰/۸۰ تایید شد.و برای تجزیه تحلیل داده ها ازمعادلات ساختاری با نرم افزارهای SPSS ویراست ۲۳ و AMOS ویراست ۲۲ استفاده شده است. نتایج نشان دهنده ی حاصل از تحلیل مدلسازی ساختاری بیان داشت بین سرمایه روانشناختی با کیفیت زندگی کاری بادر نظر گرفتن نقش میانجی گری رضایت شغلی کارکنان اموزش وپرورش شهر جیرفت رابطه معناداروجود دارد.

Keywords:

سرمایه روانشناختی , رضایت شغلی , کیفیت زندگی کاری , کارکنان