متین یوسفی مریدانی - کارشناس ارشد روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، گروه روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
حسین فلاحیان - مربی، دانشگاه آزاد اسلامی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرند، تبریز، ایران
مرجان میرزایی جولادی - کارشناس ارشد روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، گروه روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
سجاد بشرپور - دانشیار، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، گروه روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران

کیفیت بالای زندگی کاری از عوامل اساسی توانمندسازی منابع انسانی موردنیاز سیستم مراقبت بهداشتی شناخته شده است. ازآنجاکهپرستاران جزء بسیار مهم سیستم مراقبت درمانی کشور محسوب می شوند، لذا مطالعه حاضر به بررسی نقش نشخوار فکری، همدلیعاطفی و ذهن آگاهی در پیش بینی کیفیت زندگی کاری پرستاران پرداخته است. تحقیق حاضر یک مطالعه توصیفی – همبستگی وجامعه آماری پژوهش شامل کلیه پرستاران شاغل در بیمارستان های شهر تبریز در سال ۱۳۹۷ و حجم نمونه شامل ۱۵۰ نفر پرستاربود که با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس پاسخ های نشخواری (نولن هوکسماو مورو، ۱۹۹۱)، مقیاس همدلی عاطفی (مهرابیان و اپستاین، ۱۹۷۲)، پرسشنامه مهارتهای ذهن آگاهی (کنتاکی، ۲۰۰۴) و پرسشنامهکیفیت زندگی کاری (والتون، ۱۹۷۳) استفاده شد و داده ها با استفاده از آزمون های آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیونچندگانه تحلیل شد. نتایج پژوهش نشان داد کیفیت زندگی کاری پرستاران با متغیرهای ذهن آگاهی و همدلی عاطفی رابطه معنی دار(P<۰/۰۱) دارد، ولی با متغیر نشخوار فکری رابطه معنیداری ندارد. نتایج رگرسیون نیز نشان داد که متغیرهای ذهن آگاهی و همدلیعاطفی درمجموع ۸% از واریانس کیفیت زندگی کاری پرستاران را توجیه می کنند. نظر به اینکه پرستاران نقش مهمی در بهبود وارتقاء سلامت افراد جامعه دارند بهبود کیفیت زندگی کاری آنها از طریق فاکتورهای روانی، به خصوص همدلی عاطفی و ذهنآگاهی که در این مطالعه رابطه معنی داری با این متغیر حاصل شد، به عنوان یک اولویت بهداشتی مطرح می گردد.

نشخوار فکری، همدلی عاطفی، ذهن آگاهی، کیفیت زندگی کاری، پرستاران