مهدی صالحی - دانش آموخته دکتری الهیات و معارف اسلامی، گرایش فقه و مبانی حقوق اسلامی- عضو هیئت علمی گروه حقوق عمومی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد رودهن، ایران
علی پناه خانی - دانشجوی کارشناسی ارشد، رشته حقوق جزا و جرم شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد رودهن، ایران

در فقه و حقوق در خصوص امکان مطالبه خسارت مازاد بر دیه اتفاق نظر وجود ندارد به گونه ای کهبرخی از فقها و حقوقدانان قائل به امکان مطالبه و برخی دیگر قائل به عدم امکان مطالبه خسارت مازاد بردیه هستند. ادله مخالفین مطالبه خسارات مازاد بر دیه را میتوان سکوت در مقام بیان شارع به گونه ای کهدر آیه ۹۲ سوره مبارکه نسا و روایات اسلامی پس از مشخص نمودن دیه، حم به هیچ خسارت مازادی باوجود آنکه روایات در مقام بیان بودهاند داده نشده است و همچنین مقطوع بودن دیه توسط شارع برایجلوگیری از تشتت آرا و در آخر نسخ مواد ۱، ۵ و ۶ قانون مسئولیت مدنی شمارش نمود. نتایج پژوهش پیشرو حاکی از آن است که تمامی این ادله قابل مناقشه بوده به گونه ای ادعای سکوت در مقام بیان شارعبه دلیل اثبات در مقام بیان نبودن شارع و همچینن توجه به وضعیت اجتماعی و اقتصادی زمان صدور حکمو ادعای مقطوع بودن آن با توجه به امضایی بودن دیه و ادعای نسخ مواد مرتبط قانون مسئولیت مدنیتوسط قانون مجازات اسلامی را با امکان جمع این دو قانون می توان پاسخ گفت.

دیه، خسرات مازاد بر دیه، سکوت در مقام بیان، مقطوع بودن دیه، قانون مسئولیت مدنی