مهدی صالحی - دانش آموخته دکتری الهیات و معارف اسلامی، گرایش فقه و مبانی حقوق اسلامی- عضو هیئت علمی گروه حقوق عمومی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد رودهن، ایران
مریم اصفهانی - کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرم شناسی، گرایش فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد پردیس، ایران

در حقوق کیفری ایران از جمله جرایم علیه تمامیت جسمانی اشخاص، قتل و ایراد جرح است که در لسانفقه و قانون مجازات، جنایت نام گرفته است. یکی از موضوعات مهمی که در جرایم مزبور و به هنگامارزیابی خسارت های بدنی توسط دادگاه مطرح می شود، تعدد جنایت ها است. پژوهش حاضر با هدفبررسی وضعیت تداخل دیات در حقوق کیفری ایران انجام شد. نتایج نشان داد نتایج پژوهش حاضر نشانداد که از ملاحظه مواد قانونی، اینگونه به دست میآید که از نظر قانونگذار، یکی از ملاک های تداخل یاعدم تداخل دیه طرف در نفس، تعداد ضربات وارده از سوی جانی است که اگر جنایات در اثر ضربهواحد صورت گیرد ۱، حکم به تداخل دیه می شود، منتهی طبق ماده ۵۴۳ ، علاوه بر تعداد ضربه، ملاک هایدیگری مانند شدیدتر بودن یکی از دو آسیب نسبت به دیگری، وجود آسیب ها در یک عضو و یا از یکنوع بودن آسیب ها و متصل بودن این آسیب ها به گونه ای که یک آسیب محسوب شوند، نیز مطرح شده است.

تداخل، عدم تداخل، دیات، حقوق کیفری، ایران