یوسف حکیمی - دانش آموخته کارشناسی ارشد (گروه علوم باغبانی و فضای سبز، دانشکده علوم و مهندسی کشاورزی، دانشگاه تهران، کرج، ایران)
رضا فتاحی - استاد (گروه علوم باغبانی و فضای سبز، دانشکده علوم و مهندسی کشاورزی، دانشگاه تهران، کرج، ایران)
محمدرضا نقوی - استاد (گروه زراعت، دانشکده علوم و مهندسی کشاورزی، دانشگاه تهران، کرج، ایران)
ذبیح اله زمانی - استاد (گروه علوم باغبانی و فضای سبز، دانشکده علوم و مهندسی کشاورزی، دانشگاه تهران، کرج، ایران)

خشخاش کبیر ( Papaver bracteatum Lindl. ) گیاه دارویی چند ساله متعلق به خانواده Papaveraceae می باشد که بومی مناطق کوهستانی شمال ایران است. به دلیل مقادیر بالا آلکالوئید بنزیل ایزوکینولین با ارزش تبائین شناخته شده است. در این پژوهش اثر الیسیتورهای سالیسیلیک اسید و متیل جاسمونات بر روی شاخص هایی همچون پروتئین کل و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور آزمایشی در قالب آزمایش فاکتوریل با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی بر روی سه جمعیت مختلف خشخاش کبیر صورت گرفت. تیمارهای الیسیتوری مختلف بر شاخص های پروتئین کل و فعالیت آنزیم های کاتالاز، گایاکول پراکسیداز و پلیفنل اکسیداز تاثیر معنی داری می گذارند. بیشترین میزان ضریب تغییرات با مقادیر ۷/۹۷، ۱۰/۳۹، ۱۰/۵۶، ۱۲/۲۷ درصد به ترتیب در فعالیت آنزیم پلیفنل اکسیداز، گایاکول پراکسیداز، پروتئین کل و فعالیت آنزیم کاتالاز مشاهده شد. به طور کلی نشان داده شد تیمارهای سالیسیلیک اسید و متیل جاسمونات به خوبی سبب بهبودشاخص های مرتبط با تنش شده اند. نتایج نشان می دهد که محلول پاشی سالیسیلیک اسید و متیل جاسمونات با غلظت مناسب می تواند سبب افزایش محتوای پروتئین کل و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی گردند. به نظر می رسد بهترین تیمار جهت افزایش توان گیاه برای مقابله با تنش های محیطی تیمارهای ۱۰۰ میکرومولار سالیسیلیک اسید و ۲۰۰ میکرومولار متیل جاسمونات + ۲۰۰ میکرومولار سالیسیلیک اسید باشد

گیاهان دارویی، الیسیتور، کاتالاز، گایاکول پراکسیداز، پلی فنل اکسیداز