تبیین رابطه گرایش های مکانی و طایفه ای و انتخابات مجلس شورای اسلامی (مطالعه موردی: یازدهمین دوره انتخابات در حوزه انتخابیه گچساران و باشت)

جغرافیای انتخابات رویکردی نوین به مقوله انتخابات دارد و در آن ابعاد فضایی و مکانی انتخابات بررسی می­شود. یکی از عوامل موثر بر الگوی رفتار سیاسی مردم در انتخابات، پدیده همسایگی و گرایشات زادگاهی و طایفه­ای است. تحلیل فضایی و مکانی پایگاه رای نامزدهای انتخاباتی در یازدهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی نشان می­دهد که الگوی رای ساکنان و رای­دهندگان در حوزه انتخابیه گچساران و باشت بیش از آنکه تابع سطح کلان و همسو با طیف سیاسی اصولگرا و اصلاح­طلب باشد، این هویت­های مکانی و کنش همسان ساکنان فضا و گروه­های اجتماعی سنتی نظیر ایلات و طوایف است که نقش ناستردنی در خاستگاه رای ساکنان دارد و به همین مناسب کنش سیاسی افراد و جوامع تابعی از ادراک محیطی و برداشتی است که از منافع خود دارند. از این رو این پرسش مطرح می­شود که چه رابطه­ای بین گرایشات زادگاهی و طایفه­ای و انتخابات در حوزه انتخابیه گچساران و باشت وجود دارد؟ فرضیه تحقیق به این پرسش این گونه پاسخ می­دهد که به نظر می­رسد بین دو متغیر گرایشات زادگاهی و طایفه­ای و انتخابات مجلس شورای اسلامی در حوزه انتخابیه گچساران و باشت رابطه معناداری وجود دارد. روش تحقیق پژوهش کنونی، توصیفی- تحلیلی است و روش گردآوری اطلاعات اسنادی و میدانی می­باشد. بر بنیاد یافته­های پژوهش این نتیجه حاصل می­شود که متغیر همسایگی و گرایشات زادگاهی و طایفه­ی، مهمترین و نیرومندترین عوامل موثر بر الگوی رای نامزدهای انتخابیه حوزه انتخابیه گچساران و باشت به شمار می­رود.

Keywords:

جغرافیای انتخابات , هویت مکان , گرایشات زادگاهی و طایفه ای , حوزه انتخابیه گچساران و باشت