کاربرد سنجندههای میکروموج غیر فعال در برآورد میزان بارندگی در ایران

باران یکی از مهمترین پارامترهای هیدرولوژیکی است چرا که اغلب تغییرات مشاهده شده در چرخه هیدرولوژیکی با بارندگی در ارتباط هستند. همچنین از پایش بارندگی اطلاعات مهمی درباره چرخه آب جهانی و توزیع گرمای نهان زمین که تاثیر مستقیمی بر گردش جو سیاره زمین دارد، بدست می آید. ازاین رو بشر در تکاپوست تا اطلاعات خود درباره میزان بارندگی و نیز توزیع رخداد آن را بهبود بخشد. یکی از روشهای دستیابی به اطلاعات در این زمینه ماهوارههای سنجش از دور میباشد، که به عنوان مکملی برای دیدبانیهای زمینی و نه جایگزینی برای آنها، استفاده میشوند. هدف از این تحقیق کاربرد دادههای بارندگی سنجندههای میکروموج غیر فعال در برآورد میزان بارندگی در ایران در طی دوره 2003 تا 2007میباشد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد، دادههای ماهوارهای مکمل خوبی در مناطقی با تعداد ایستگاههای باران سنج کم، به ویژه درجنوب، شرق، جنوب شرق و مرکز کشور میباشد. برآورد ماهوارهای در بارشهای سنگین به ویژه در فصل زمستان به شدت زیربرآورد است. و رژیم بارشی رخ داده در فصل بهار و پاییز را به خوبی شناسایی کرده است. با توجه به ضرایب همبستگی مکانی تطابق خوبی میان داده-های زمینی و ماهوارهای در فصل بهار با مقادیر 76ر.،76ر.،74ر.،و در فصل پاییز با مقادیر 75ر.،58ر.،62ر. به ترتیب در کل کشور، رشته کوههای زاگرس و دریای خزر وجود دارد.

Keywords:

بارندگی , ماهواره , میکروموج غیرفعال , ترکیب