عباس نژادکلات - دانشگاه فرهنگیان مشهد

جرم ، بزه و گناه، از جمله مشکلات اجتماعی هستند که عمری به قدمت تاریخ بشریت دارد و از زمانی که زندگی اجتماعی رایج شده است ، نمود بیشتری یافته است، زیرا اجتماعی زیستن افراد موجب سرپیچی از برخوردهای گوناگونی بین آنها شد. در این مقاله نقطه کانونی در مورد بزه کاری کودکان و نو جوانان در سطح کلان شهر است. چگونه و با چه مدیریتی ،سعی در کنترل و پیشگیری از این مصیبت های اجتماعی باشیم،تا اینگونه برنامه ریزی های اصولی باعث کمرنگ شدن باز پروری ها و کانون های اصلاح و زندانها گردد. شناسایی عوامل جرم زا، از دو دیدگاه بزه دیدگی و بزهکاری و تلاش در رفع و مهار آنها در زمینه ی پیشگیری موثر است. پیشگیری و را حل هایی را می توان در نظر گرفت که به جای کانون های اصلاح و بازپروری برای نوجوانان و کودکان خطاکار ،زمینه ی مناسبی فراهم آوریم که کودک از زندگی و تحصیل و برخورداری از حق شهروند بودن بهره ببرد. حذف عوامل زمینه ساز کودک آزاری نظیر عوامل فردی زیستی- روانی، عوامل محیطی، اقتصادی، اجتماعی و… تسلط بر وضعیت پیش جنایی و مصون سازی کودک از مورد و هدف قرار گرفتن، از طرق پیشگیری از وقوع این بزه است.به این ترتیب پیشگیری در دو بخش کیفری و غیرکیفری و در تقسیم بندی غیرکیفری به پیشگیری اجتماعی با هدف تامین حقوق اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی مردم در سطح جامعه و پیشگیری وضعی با رعایت حقوق و آزادی های مدنی آنچه مسلم است تاثیرگذاری هر یک از روشها برای حصول کاهش جرایمی نظیر کودک آزاری و در نتیجه کاهش بزه دیدگی با توجه به اهمیت موضوع بزه دیدگی اطفال و تاثیر مخرب آن بر کودک و همچنین جامعه، درجهت حمایت از این گروه آسیب پذیر از طریق پیشگیری از بزه دیدگی آنها تالیفات متعددی به چاپ رسیده است که در قالب کتب، مقالات، پایان نامه ها، نشست ها و میزگرد به جامعه ارائه شده است.برخی از این منابع عبارتند پیشگیری از بزه دیدگی اطفال در سیاست جنایی ایران و اسناد بین الملل، کودک آزاری و غفلت، پیشگیری از کودک آزاری، پیشگیری از بزه کاری و بزه دیدگی اطفال، گفتمان روش تحقیق در این مقاله کاربردی، تحلیلی ، توصیفی و کتابخانه ای می باشد و از کتب، مقالات بهره برده شده است.

بزه کار، پیشگیری بزه کاری، کودکان، مراکز بازپروری