مرسده فاطمه یزدان بخش - دکترای مهندسی نساجی،مدرس و عضو پژوهشی مرکز علمی کاربردی جهاد دانشگاهی کرج البرز ایران
زهرا علی یولداشی - دانشجوی کارشناسی طراحی لباس واحد علمی کاربردی جهاد دانشگاهی کرج البرز ایران
ناهید امان آبادی - دانشجوی کاردانی طراحی و تکنولوژی دوخت واحد علمی کاربردی جهاد دانشگاهی کرج البرز ایران
مریم احمدوند - دانشجوی کاردانی طراحی و تکنولوژی دوخت واحد علمی کاربردی جهاد دانشگاهی کرج البرز ایران
معصومه اسکندری - دانشجوی کاردانی طراحی لباس واحد علمی کاربردی جهاد دانشگاهی کرج البرز ایران

پارچه های بدون بافت مستقیما از طریق الیاف تولید می شوند، و ارتباطی به ریسندگی نخ و بافندگی یا کشبافی ندارند.هر چند که پارچه های قدیمی معروف به نمد از نظر فنی با این توصیف مطابقت دارند، اما به عنوان پارچه بی بافت درنظر گرفته نمی شوند. تعاریف مشخصی از موادی که می توان به عنوان بی بافت، آنها را معرفی نمود توسط انجمنصنعت پارچه های بی بافت (INDA) در ایالات متحده و انجمن کالاهای یکبار مصرف و بی بافت اروپا (EDANA) ارائه گردیده است. بی بافت ها باید تراکم پارچه کمتر از ۰.۴ گرم بر سانتیمتر مکعب داشته باشند. نمد تولید شده ازطریق الیاف پشمی که توسط گرما و رطوبت در هم پیچیده می شود، معمولا از وزن بیشتری برخوردار است. همچنینمنسوجات بی بافت باید بالای ۵۰ درصد وزن شان، الیافی با نسبت طول به قطر حداقل ۳۰۰ داشته باشند. این ویژگی،امکان تولید کاغذ را از بین می برد، چون آنها از الیاف بسیار کوتاهی تولید می گردند. منسوجات بدون بافت برای ایجادتمایز با دیگر مواد اغلب به عنوان شبکه ای از الیاف شناخته می شوند . خواص منسوجات بی بافت به خصوص به نوع الیاف و فرآیند استفاده شده بستگی دارد. خواص کلی، عدم وجود خاصیتریخت پارچه و ناتوانی در برش محل تقاطع نخ ها هستند که این ویژگی ها در پارچه های بافت شده وجود دارد. اینویژگی آنها را ضخیم تر می نماید و کشش شان را کاهش می دهد. اینگونه پارچه ها از پارچه های بافتنی و کشباف،ضعیف تر هستند .در این مطالعه کتابخانه ای به ارزیابی این منسوجات و اهمیت آن در مقابله با ویروس پرداخته شده است.

منسوجات بی بافت، ویروس کرونا، نمد، ماسک