توسعه مدل بهینه سازی طراحی شبکه حمل و نقل و مکان یابی دوربین های پلاک خوان ( مطالعه موردی: استان مازندران)

در برنامه ریزی حمل و نقل شهری یکی از مباحث مهم پیش بینی تقاضای سفر میباشد. معمولا اطلاعات ماتریس تقاضای سفر از دو دسته روشهای مستقیم و غیرمستقیم به دست می آید. در روش مستقیم جمع آوری اطلاعات مربوط به این ماتریس بسیار هزینه بر بوده، بنابراین روشهای غیر مستقیم بیشتر مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. یکی از مهمترین روشهای غیر مستقیم ماتریس تقاضای سفر، استفاده از مدلهای برنامه ریزی ریاضی با استفاده از اطلاعات مشاهده شده جریان ترافیک خیابانها میباشد. دوربین های کنترل ترافیک به عنوان یکی از روشهای اخذ اطلاعات، در مدیریت ترافیک میباشدکه با امکان پایش هوشمند معابر منجر به کاهش سوانح رانندگی میگردد. مدل ریاضی ارائه شده در این مقاله، مکانیابی نصب دوربینهای پلاک خوان برای ردیابی وسایل نقلیه براساس ماتریس مبدا-مقصد یا ماتریس توزیع سفر میباشد که درایه های این ماتریس میزان سفرهای انجام شده از هر مبدا به هر مقصد بر مبنای کوتاهترین مسیر را نشان میدهند. به منظور سنجش اعتبار مدل توسعه داده شده، مطالعه موردی بر روی راه های ۹ شهر استان مازندران انجام و کدنویسی در نرم افزار (Gams) صورت گرفته است. نتایج حاصل از این پژوهش تعیین کوتاهترین مسیر برای شمارش وسایل نقلیه عبوری در راستای تخمین ماتریس تقاضای سفر و افزایش شانس ردیابی از محل دوربینهای نصب شده در شبکه میباشد.

Keywords:

بهینه سازی , دوربین پلاک خوان , شبکه حمل ونقل , ماتریس تقاضای سفر , مکانیابی