غلامرضا اسداله فردی - استادیار گروه محیط زیست، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه تربیت معلم،
عباس شویدی - مربی گروه مهندسی آب، دانشگاه صنعت آب و برق شهید عباسپور، تهران
افسانه فرجی - دانشجوی کارشناسی ارشد محیط زیست، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه تربی

معمولاً حوضهای تهنشینی ثانویه با میزان بارگذاری بالایی از جامدات روبرو هستند. بنابراین به سبب مساله گرفتگی، اغلب استفاده از تهنشین کنندههای پربار که یک روش ارزان برای ارتقاء و افزایشِ ظرفیت معمولِحوضچههای تهنشینی است، در فرآیندهای تصفیه خصوصاً فاضلاب پیشنهاد نمیشوند. در این تحقیق بهبود کارایی تهنشین کننده لولهای از طریق دو مرحلهای کردن و بررسی اثر قطر در تهنشین کننده لولهای برای تصفیه جریان از حوض هوادهی لجن فعال در مقیاس پایلوت بررسی شد. واحد تهنشینی لولهای دو مرحلهای با قطر 5 سانتیمتر در مرحله اول و 1/2 سانتیمتر در مرحله دوم با تهنشین کننده لولهای با قطر 20 و 1/2 سانتیمتر به ترتیب در مرحله اول و دوم مقایسه گردید. نتایج مطالعات پایلوتی، ارتباط خوبی را با تحلیلهای نظری حاصل از معادلات حاکم نشان داد. آزمایشات نشان داد میزان حذف در لولهها با قطر 5 سانتیمتر بیشتر از حذف در قطر 20 سانتیمتر است و دو مرحلهای کردن تهنشینی میتواند باعث بهبود شرایط هیدرولیکی شده و این کاهش حذف را جبران نماید. علی رغم آنکه در مدت آزمایشها در هیچ کدام از مراحل گرفتگی قابل توجهی مشاهده نگردید، اما به سبب گرفتگی ناشی از بارگذاری بالای جامدات و رشد بیوفیلم در طولانی مدت، که معمولاً حوضهای تهنشینی ثانویه با آن روبرو میشوند، قطر 20 سانتیمتر برای مرحله اول و1/2 سانتیمتر برای مرحله دوم پیشنهاد گردید.

تصفیه فاضلاب، تهنشین کننده لولهای دو مرحلهای، گرفتگی در تهنشین کننده های لولهای، حذف ذرات معلق