تحلیل جایگاه حکمروایی خوب در عملکرد مدیریت شهری (مطالعه موردی: شهر بابل)

 حکمروایی به عنوان رویکردی که در مقابله با مفهوم حکومت شکل گرفته است و در این رویکرد تلاش می­شود تا با اصولی همچون مشارکت­پذیری، شفافیت، عدالت­محوری، مسئولیت پذیری، پاسخگویی، قانون مداری، توافق­جمعی و کارایی زمینه را برای افزایش عملکرد مدیریت شهری، فراهم نماید. هدف پژوهش تحلیل جایگاه رویکرد حکمروایی خوب در عملکرد مدیریت شهری بابل بوده است. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی که روش گردآوری داده­ها با استفاده از پرسشنامه برای شهروندان و متخصصین شهری به منظور آگاهی از نظرات آن­ها استفاده گردید. روش تحلیل با استفاده از آزمون­های آماری توصیفی (میانگین، واریانس و انحراف معیار) و آمار استنباطی (آزمون­هایT تک نمونه­ای و Friedman) بهره گرفته شد. نتایج به دست آمده نشان می­دهد که شاخص­­های حکمروایی در عملکرد مدیریت شهری بابل در سطح نامطلوبی قرار دارد و الگوی حکروایی خوب در عملکرد مدیریت شهری شکل نگرفته است. بر اساس نتایج حاصل از مدل SWOTبرای افزایش عملکرد مدیریت شهری در چارچوب رویکرد حکمروایی خوب در شهر بابل، استراتژی رقابتی به منظور توسعه نهادسازی محلی و مردمی به منظور تقویت و ارتقاء عملکرد مدیریت شهری در اولویت قرا گرفته است.

Keywords:

حکمروایی , عملکرد , مدیریت شهری , بابل