سنجش کارائی فعلی و راهکار ارتقاء کارآمدی آتی مرحله امکان سنجی در پروژه های ساختمانی

علیرغم توجه به توسعه نظریه های مربوط به مراحل آغازین چرخه حیات پروژه ( مطالعات امکان سنجی و برنامه ریزی های اولیه ) ، هنوز کاملا مشخص و روشن نیست که ذینفعان و دست اندرکاران پروژه تا چه حد در مورد ضرورت و چگونگی پیاده سازی این مراحل در عمل اعتقاد دارند . این تحقیق با هدف سنجش میزان کارائی پیاده سازی این مرحله در پروژه های ساختمانی (خصوصا در کشور ایران)وپیشنهاد راهکار ارتقاء کارآمدی آن انجام شده است . ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه محور بوده و با استفاده از شاخص اهمیت نسبی موارد ذیل مورد سنجش، تجزیه و تحلیل قرار گرفته است: (۱)سنجش کارایی روشهای موجود امکان سنجی؛ (۲) توسعه وکنترل عملکرد آن؛ و (۳)امکان سنجی دانش محور. در نتیجه این آنالیز ، فاکتورهایی راکه برای توسعه مرحله آغازین پروژه از اهمیت ویژه ای برخوردار هستند ( توالی فعالیت ها،مدیریت پایین به بالاوساختار شکست کار مناسب) آشکار ساخت. و یافته های کلی حاکی از این است که این تحقیق می تواند برای روشن کردن چگونگی تقویت پیوند بین تئوری های مرتبط و استفاده این نظریه ها در اجرای پروژه ها در عمل کاربرد داشته باشد. علاوه بر این، تحقیق حاضر می تواند بینش جدیدی را برای مدیران و دست اندرکاران پروژه ها به سمت استراتژی ها و ابزارهای جدید مدیریتی دانش محور مورد نیاز و پیاده سازی سیستم آموزش تیم پروژه برای ارتقاء سطح بینش و درک ذینفعان پروژه از مراحل آغازین چرخه عمر پروژه در شیوه های فعلی پروژه های ساختمانی فراهم نماید .

Keywords:

مدیریت پروژه ساختمانی , چرخه عمر پروژه , مطالعات امکان سنجی , برنامه ریزی اولیه , ذینفعان پروژه