الناز نجاتی کریم آباد - دانشگاه علامه طباطبایی
میرعلی سید نقوی - علامه طباطبایی

بدون شک، موفقیت سازمان ها مرهون بقای آنهاست و این بقا، مرهون حفظ و کاربرد صحیح نیروی انسانی مولد و کارآمد است. از جمله رویکردهای غالب برای حفظ و نگهداشت منابع انسانی رویکرد پایداری است. در این راستا هدف پژوهش حاضر مطالعه نقش میانجیگری پایداری سرمایه انسانی در تاثیرگذاری افزایش ساعات کاری بر مسئولیت پذیری کارکنان می باشد. روش تحقیق توصیفی- پیمایشی است، جامعه آماری تحقیق حاضر شامل ۳۶۰ نفر از کارکنان بانک ملت منطقه شمال­غرب تهران می­باشد که تعداد ۱۸۶ نفر با استفاده از فرمول کوکران و با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شد. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه و برای بررسی فرضیه های تحقیق از تحلیل عاملی تاییدی و مدلسازی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که:۱- افزایش ساعات کار تا حد تعادل بر پایداری اثر مثبت دارد، این فرضیه از مدل منحنی الخط ارائه شده در ادبیات تحقیق حمایت می کند؛ ۲- اثر مستقیم پایداری نیروی انسانی بر مسئولیت پذیری مثبت؛ ۳- اثر مستقیم افزایش ساعات کار بر مسئولیت­پذیری مثبت می باشد. علاوه بر این، فرضیه های ۱ و ۳ در حالت تعادل و توازن تایید می­شود؛ بدین صورت که افزایش بیش ازحد ساعات کار نهایتا نتیجه منفی خواهد داشت.  

ساعات کار, سرمایه انسانی, پایداری, مسئولیت پذیری