نسرین فرضی - دانشجوی دکتری اقتصاد بین الملل گروه اقتصاد دانشکده اقتصاد و مدیریت دانشگاه تبریز، تبریز ایران
محمدرضا سلمانی بی شک - استادیار گروه اقتصاد دانشکده اقتصاد و مدیریت دانشگاه تبریز، تبریز ایران
مهدی نجاتی - استادیار گروه اقتصاد دانشکده مدیریت و اقتصاد دانشگاه باهنر، کرمان، ایران

موافقت نامه ترجیحی به عنوان ملایم ترین هم پیوندی اقتصادی می تواند نقش اساسی در خلق تجارت و افزایش رفاه کشورهای عضو داشته باشد. انعقاد موافقت نامه ترجیحی با شرکای عمده تجاری منجر به حفظ و تعمیق تجارت فعلی و توسعه و گسترش تجارت می گردد. همچنین تصمیم به انجام سرمایه گذاری یکی از تصمیمات اساسی در حوزه اقتصاد و کسب وکار است. ترکیه یکی از شرکای مهم تجاری ایران است. این امر هم در جهت جذب سرمایه گذار خارجی از ترکیه به ایران و همین طور پایین آمدن هزینه‎ نهاده های وارداتی سرمایه گذاران داخلی، می تواند منجر به افزایش سرمایه گذاری در ایران شود. پژوهش حاضر در نظر دارد اثرات تجاری موافقت نامه اقتصادی بین ایران و ترکیه که یکی از شرکای مهم تجاری ایران است را بر میزان سرمایه گذاری بخش های کشاورزی، صنعت و خدمات برای دوره ۲۰۲۵ -۲۰۱۱ براساس پروژه تجزیه و تحلیل تجارت جهانی پویا بررسی نماید؛ بنابراین یک سناریوی تجارت ترجیحی برای ایران مطابق موافقت نامه شبیه سازی می شود. توافقنامه تجارت ترجیحی بین ایران و ترکیه منجر به تسهیل روابط تجاری بین این دو کشور می شود. نتایج حاصل از انعقاد موافقت نامه نشان دهنده افزایش سرمایه گذاری است و پیش بینی می گردد که این سرمایه گذاری بیشتر در بخش تولید کالاهای صنعتی صورت گیرد.

پروژه تحلیل تجارت جهانی, توافقنامه تجارت ترجیحی, سرمایه گذاری, تعرفه