سازه های فاصله ای راوی از روایت در داستان های قرآنی (با تکیه بر نظریه شلومیث ریمون کنان)
Publish place: Journal of Quranic Literature، Vol: 9، Issue: 1
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 165
This Paper With 26 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PAQ-9-1_001
تاریخ نمایه سازی: 2 دی 1400
Abstract:
هر چند انتظار ما از روایت این است که از نوع متعاقب، یعنی روایت رخدادی بعد از وقوع باشد، اما بررسی سازههای روایتی برخی داستانها با تکیه بر نظریه فواصل روایتی شلومیث ریمون کنان، ثابت میکند که همیشه، وضع به این منوال نیست. پژوهش حاضر با رویکردی توصیفی– تحلیلی و با تکیه بر نظریه مذکور، داستانهای قرآنی را مورد بررسی قرار داده است. نتایج، نشان از وجود تشابهات و اختلافات معناداری، در شیوه روایتگری داستانهای قرآنی با نظریه ریمون کنان دارد. برخلاف این نظریه، نکته قابل توجه در داستانهایی که به شیوه مقدم، روایت شدهاند این است که اغلب این رخدادها با افعال ماضی بیان شده که نشان از قطعیت آنها دارد و در زمینه نشانههای مستقیم مبتنی بر فاصله روایت مابعد، نکته حائز اهمیت این است که گرچه زمان زیادی از وقوع برخی داستانها گذشته، ولی با زبانی هنری روایت شدهاند. در نشانههای غیرمستقیم نیز دو شباهت عمده میان روایتگری داستانهای قرآنی با نظریه مذکور وجود دارد: یکی اینکه گاهی راوی، کم یا زیاد، از رخدادها فاصله میگیرد اما به هنگام ضرورت در بطن داستان وارد میشود؛ مانند داستان حضرت یوسف(ع) و حضرت موسی(ع). نکته دیگر اینکه در روایت برخی رویدادهای گذشته، از افعال مضارع استفاده شده و قصد راوی از کم نمودن فاصله روایت جاودانه کردن آنها و ایجاد حس در زمان بودن، برای مخاطب است.
Keywords:
Authors
پیمان صالحی
دانشیار گروه زبان و ادبیات عرب دانشگاه ایلام
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :