علیرضا ملائی توانی - cدانشیار پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی

ارزیابی تطبیقی یکی از روش های مهم در پژوهش های تاریخی است که در پرتو آن ابعاد گوناگونی از پدیدهای تاریخی آشکار می گردد و امکان شناخت بهتر فراهم می‎آید. بر همین اساس، مقاله حاضر می کوشد پاره ای از همسانی های نظری و عملی دو شخصیت روحانی عهد مشروطه یعنی شیخ ابراهیم زنجانی و یحیی دولت‎آبادی را با روش تطبیقی مورد بررسی قرار دهد. بنابراین، شناخت این همسانی‎ها مسئله اصلی این مقاله است. دقت در متن اندیشه و عمل این دو روحانی نشان‎دهنده وجود انبوهی از همسانی‎هاست که با مقایسه آنها می توان هم جنبه های ناشناخته تر اندیشه و عمل آنها را برجسته ساخت و هم روند تحول فکری آنها را به سوی اندیشه های متفاوت تبیین نمود. آن دو روحانی در یک دوره زمانی متولد شدند، اما با وجود پایگاه طبقاتی متفاوتشان، تحصیلات دینی مشابهی کردند؛ هر دو به محافل روشفکری راه یافتند؛ هر دو به صف مشروطه‎خواهان پیوستند؛ دغدغه‎های یکسانی پیدا کردند؛ به فعالیت‎های مشابهی دست یازیدند؛ آثار مشابهی نوشتند؛ هر دو در سلک روحانیان نواندیش و مدافع تعلیم و تربیت نوین درآمدند و به نقد وجوهی از رویه های رایج پرداختند. این مسائل بیانگر تاثیر فضا و شرایط آن عصر بر شکل‎گیری و تکوین شخصیت فکری و سیاسی آنان است.

شیخ ابراهیم زنجانی, یحیی دولت‎آبادی, مشروطیت, روحانیت, تعلیم و تربیت نوین, نوگرایی دینی