بررسی تطبیقی سیمای امام حسین (ع) در اشعار امیری فیروزکوهی و امل دنقل

ادبیات پایداری، ثمره تعامل میان مردم و شاعران و حاصل مقاومت یک ملت یا گروهی از مردم با اشتراکاتی یکسان است که در برابر نیروهای متهاجم پدید می آید. آنهایی که بر علیه باورها، ارزش های مشترک، اعتقادات دینی و سرزمین آنها دست به تجاوزگری زده اند. اشعار پایداری همواره سرشار از سرنوش ت قهرمانانی است که در راه حراست و حفاظت از ارزش ها، اعتقادات دینی، تهاجمات نژادی و میهنی ایستادگی کرده اند و شرح رشادت و دلیری مردمانی است که با شجاعت، آزادگی ، ایمان و عزم راسخ خود تن به ذلت نداده اند و عزت و توکل، چراغ راه آنان در برابر وادی ظلمت و زور است. در راه آفرینش و ترسیم هنرمندانه ی این حماسه ها و عرضه ی هوشمندانه ی این مقاومت ها به جهانیان و زنده نگاه داشتن مسیر اسطوره ها و قهرمانان، شاعران و نویسندگان زیادی دست به قلم برده اند. امیری فیروزکوهی و امل دنقل علیرغم تفاوت های زبانی و فرهنگی به وجه مشترکی به نام حماسه ی عاشورا و بررسی سیمای امام حسین (ع) در واقعه ی کربلا رسیده و هر یک به طور جداگانه به آن پرداخته اند. این جستار با روش توصیفی تحلیلی و تطبیق سروده های این دو شاعر در خصوص حماسه ی کربلا و سیمای امام حسین (ع) به ابعاد افتراق و اشتراک این دو شاعر علیرغم سبک نگارشی و شیوه ی شاعری متفاوت می پردازد. بخشی از نتایج این جستار، حاکی از آنست که اشعار این دو شاعر ادب پایداری، درونمایه های مشترک معنایی، نظیر شجاعت، ایستادگی، آزادگی، ایثار وجود دارد که علاوه بر ترسیم جنبه های بارز شخصیتی و هویتی امام حسین (ع) از مضامین ادبیات پایداری نیز هستند.

Keywords:

امیری فیروزکوهی , امل دنقل , امام حسین , شعر پایداری