تاثیر چهار شیوه تمرینی بر بیان ژن VEGF-B و Endostatin در بطن چپ موش های نر نژاد ویستار

سابقه و هدف:هدف از انجام این تحقیق بررسی تاثیر چهار شیوه تمرینی بر بیان ژنEndostatin و VEGF-B در بطن چپ موش های نر نژاد ویستار بود. مواد و روش ها: ۴۸ سر موش نر ویستار ۸ هفته ای با میانگین وزن۳۳+۲۳۷ گرم در محیطی کنترل شده نگهداری و به صورت تصادفی در ۶ گروه ۸ تایی شامل گروه کنترل، کنترل ۸ هفته ای ، تمرین هوازی با شدت متوسط (MIT)، تمرین هوازی پرشدت (HIT)، تمرین هوازی تناوبی پرشدت (HIIT) و تمرینات شنا با شدت متوسط (MIST) قرار گرفتند. برنامه های تمرینی به مدت ۸ هفته و هفته ای ۳ جلسه با شدت و مدت مشخص اجرا شد. گروه کنترل پایه در هفته اول و پس از استقرار در محل نگهداری تحت جراح و بافت برداری قرار گرفت و گروه کنترل ۸ هفته ای همراه با ۴ گروه تمرینی پس از ۸ هفته تمرین و ۲۴ ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی با ۱۲ ساعت ناشتایی تشریح و سپس بافت قلب آن مورد بررسی قرار گرفت. توزیع طبیعی داده ها توسط آزمون شاپیرو ویلیک و بررسی تغییرات درون برون گروهی توسط آنالیز واریانس یک راهه و آژمون تعقیبی توکی در سطح معنی داری P<۰/۰۵ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نشان داد که چهار شیوه تمرینی باعث افزایش بیان ژن VEGF-B در بطن چپ رت های نر نژاد ویستار و کاهش بیان ژن اندوستاتین می شود. بحث و نتیجه گیری: فعالیت ورزشی موجب توسعه رگ زایی در بافت قلب می شود که دنبال آن خون رسانی به عضلات درگیر در ورزش خواهد شد در نتیجه عملکرد ورزشکار بهبود خواهد یافت.

Keywords:

, Endostatin , VEGF-B , HIIT , HIT , MIT , ST , بطن چپ , رت نر