CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

مقایسه تاثیر هشت هفته تمرین استقامتی و مقاومتی بر سطوح مایونکتین سرمی، نیمرخ لیپیدی، گلوکزناشتا و ترکیب بدن مردان سالمند

عنوان مقاله: مقایسه تاثیر هشت هفته تمرین استقامتی و مقاومتی بر سطوح مایونکتین سرمی، نیمرخ لیپیدی، گلوکزناشتا و ترکیب بدن مردان سالمند
شناسه ملی مقاله: SPORTIAU05_033
منتشر شده در پنجمین همایش ملی فیزیولوژی و بیوشیمی ورزشی در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:

محسن اکبری - دانشجوی دکتری بیوشیمی و متاولیسم ورزشی دانشکده علوم ورزشی دانشگاه فردوسی مشهد،مشهد.ایران
صادق چراغ بیرجندی - دکتری تخصصی بیوشیمی و متاوبولیسم ورزشی. استادیار دانشگاه آزاد اسلامی. واحد بجنورد.بجنورد.ایران
وحید رضایی - دکتری تخصصی آسیب و حرکات اصلاحی.استادیار دانشگاه آزاد اسلامی. واحد بجنورد. بجنورد. ایران
حسین کاووسی حسین آباد - دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزش. دانشگاه آزاد اسلامی. واحد بجنورد.بجنورد.ایران
فاطمه مهری - دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی. دانشگاه گلبهارمشهد.گلبهار.ایران
الیاس سنگبری طرقی - دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزش. دانشگاه آزاد اسلامی. واحد بجنورد.بجنورد.ایران

خلاصه مقاله:
سابقه و هدف:ترکیب بدن و سطوح گلوکزواسیدهای چرب پلاسما ازفاکتورهای مهم در تندرستی درسالمندان مطرح می باشد. پژوهش حاضربه بررسی تاثیر هشت هفته تمرین استقامتی و مقاومتی بر سطوح مایونکتین سرمی، نیمرخ لیپیدی، گلوکزناشتا و ترکیب بدن مردان سالمند پرداخته است. مواد و روش ها:در این مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون– پس آزمون، نمونه آماری۳۰ مرد سالمند با میانگین سنی(سال) ۱/۶۰±۵۵/۶۰، وزن(کیلوگرم)۱/۴۷±۶۳/۲۰،توده چربی(درصد)۱/۵۹±۳۱/۱۳ و شاخص توده بدن۰/۷۵±۲۳/۱۷ بودند که به شکل هدفمند و در دسترس انتخاب شدند. تمرین مقاومتی واستقامتی شامل هشت هفته، هرهفته سه جلسه اجراگردید.. ۲۴ ساعت قبل ازاولین جلسه و ۴۸ ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی نمونه خونی جهت ارزیابی مقدار مایونکتین سرمی، نیمرخ لیپیدی و گلوکزناشتا دریافت شد. داده ها با استفاده از تی همبسته، اندازه اثر، تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی بونفرونی مورد تجزیه قرار گرفت (۰/۰۵>P). یافته ها: نتایج نشان داد که تمرینات هوازی و مقاومتی سبب کاهش معناداری در وزن بدن، محیط دورکمر ، توده چربی بدن، شاخص توده بدن، سطوح تری گلسیرید۶HDL۶LDL و گلوکز ناشتا شد و افزایش معناداری در سطوح سرمی مایونکتین، حداکثر اکسیژن مصرفی و سطوح HDL مشاهده شد. نتایج نشان داد تفاوت بین گروه های تمرینی به جزء در محیط دورکمر و سطوح HDL وجود دارد و با بررسی میانگین گروه ها و اندازه اثر، تغییرات بیشتری در گروه تمرین استقامتی نسبت به گروه مقاومتی وجودداشت. نتیجه گیری: تمرینات استقامتی و مقاومتی سبب بهبود وضعیت متابولیکی و فیزیولوژیکی سالمندان می شود که تمرینات استقامتی تاثیر بیشتری دارد.

کلمات کلیدی:
تمرینات استقامتی-تمرینات مقاومتی-مایونکتین-گلوکزناشتا-نیمرخ لیپیدی-ترکیب بدن-سالمندان

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1356293/