مریم احمدی نسب - Department of Health psychology, Karaj Branch, Islamic Azad University, Karaj, Iran.
سعید ملیحی الذاکرینی - Department of Health psychology, Karaj Branch, Islamic Azad University, Karaj, Iran.
فتح اله محقق - Department of Radiation Oncology, University of Medical Sciences, Arak, Iran.
شیدا سوداگر - Department of Health psychology, Karaj Branch, Islamic Azad University, Karaj, Iran.
مهرداد ثابت - Department psychology, Roodehen Branch, Islamic Azad University, Roodehen, Iran.

مقدمه: سرطان یکی از شایع ترین علل مرگ و میر در جهان است و به عنوان تجربه­ای استرس زا می­تواند مشکلات روانشناختی، اجتماعی و زیستی بسیاری را موجب شود. هدف پژوهش حاضر، تعیین اثر بخشی روان­درمانی وجودی مبتنی بر معنا بر افسردگی و میزان سرمی سایتوکایین اینترفرون گاما در زنان مبتلا به سرطان پستان بوده است. روش­ کار: بدین منظور در یک کارآزمایی بالینی نیمه تجربی، ۲۴ بیمار مبتلا به سرطان پستان از بیمارستان آیت ا... خوانساری اراک به صورت نمونه­گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دوگروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش به مدت ۱۰ جلسه تحت مداخله وجودی مبتنی بر معنا قرار گرفت و گروه کنترل هیچ مداخله ای نگرفت. سطوح سرمی اینترفرون گاما و میزان افسردگی در هر دو گروه قبل از شروع مداخله، پس از آن و سه ماه پس از آخرین جلسه مداخله اندازه­گیری شد. یافته­ها: نتایج تحلیل واریانس چند متغیره نشان داد که درمان وجودی مبتنی بر معنا در کاهش افسردگی و کاهش میزان اینترفرون گاما تاثیر معناداری داشته است و این اثربخشی در طول زمان نسبتا پایدار بوده است. نتیجه­گیری: بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه، در مورد بیماران مبتلا به سرطان، متخصصان حوزه سلامت می­توانند رواندرمانی وجودی مبتنی بر معنا را به منظور بهبود افسردگی و  سیستم ایمنی در آنها مورد استفاده قرار دهند. واژگان کلیدی: سرطان پستان، افسردگی، اینترفرون گاما، گروه درمانی وجودی

Breast cancer, Depression, Interferon gamma, Existential group therapy, سرطان پستان, افسردگی, اینترفرون گاما, گروه درمانی وجودی