تاثیر آموزش مبتنی بر الگوی خانواده محور همراه با پیگیری تلفنی بر تبعیت دارویی و بستری مجدد بیماران مبتلا به اختلالات روانی
Publish place: Iranian Journal of Psychiatric Nursing، Vol: 9، Issue: 1
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 227
This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJPN-9-1_003
تاریخ نمایه سازی: 4 دی 1400
Abstract:
مقدمه : تبعیت دارویی نقش مهمی در کاهش بستری مجدد بیماران مبتلا به اختلالات روانی دارد. هدف این مطالعه تعیین تاثیر آموزش مبتنی بر توانمندسازی خانواده محور همراه با پیگیری تلفنی بر تبعیت دارویی و بستری مجدد بیماران مبتلا به اختلالات روانی بود.
روش کار: این مطالعه مداخله ای بر روی ۶۶ بیمار مبتلا به اختلالات روانی و یکی از اعضای خانواده آنها انجام شد. واحدهای مورد پژوهش با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و بطور تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. ابزار گردآوری داده ها عبارت بود از فرم اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه تبعیت دارویی مدانلو. مداخله شامل ۸ جلسه آموزشی بر اساس الگوی توانمندسازی خانواده محور همراه با ۳ ماه پیگیری تلفنی بود. تبعیت دارویی و تعداد بستری های مجدد قبل و بعد از مداخله سنجیده شد. جهت تجزیه و تحلیل آماری از آزمونهای تی مستقل، کای دو، ویلکاکسون، و نرم افزار آماری SPSS نسخه ۲۲ استفاده شد.
یافته ها: دو گروه مطالعه از نظر متغیرهای تاثیرگزار بر نتایج همگن بودند. ۳ ماه بعد از انجام مداخله، نتایج نشان داد که در گروه مداخله تبعیت دارویی افزایش یافته و آزمون آماری تی مستقل این اختلاف را معنی دار نشان داد( ۰۰۰۱/۰ P < ). از نظر دفعات بستری مجدد نیز نتایج نشان داد که در گروه مداخله، دفعات بستری مجدد کاهش یافت و آزمون آماری ویلکاکسون این اختلاف را معنی دار نشان داد( ۰۰۰۱/۰ P < ).
نتیجه گیری: توانمندسازی از طریق آموزش، خانواده را قادر می سازد که در مدیریت بیماری عضو مبتلای خود نقش موثرتری را ایفاء کند. بکارگیری پیگیری تلفنی پس از مداخله آموزشی به اثربخشی و تداوم تاثیر آن کمک زیادی خواهد کرد.
Keywords:
Authors
زهرا اسکندری
ahvaz jundishapur university of medical sciences
بهمن دشت بزرگی
ahvaz jundishapur university of medical sciences
احمد فخری
ahvaz jundishapur university of medical sciences
سید محمود لطیفی
ahvaz jundishapur university of medical sciences
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :