مقایسه سبک های تصمیم گیری، تنظیم شناختی- هیجانی و سازگاری اجتماعی در مادران دارای فرزند اتیسم و مادران دارای فرزند عادی

مقدمه: داشتن کودک مبتلا به اتیسم برای اعضای خانواده موقعیتی تنش­زاست که ممکن است، سبب انواع مشکلات روان­شناختی در اعضای خانواده این کودکان شود. هدف پژوهش حاضر مقایسه سبک­های تصمیم­گیری، تنظیم شناختی- هیجانی و سازگاری اجتماعی در مادران دارای فرزند اتیسم و مادران دارای فرزند عادی شهر خرم­آباد بود. روش کار: پژوهش حاضر از لحاظ روش مبتنی بر روش علی- مقایسه­ای می­باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر، کلیه مادران دارای فرزند اتیسم (به تعداد ۵۶ نفر) و مادران دارای فرزند عادی در سال تحصیلی ۹۹-۱۳۹۸ که فرزندان آن­ها در بازه سنی ۷ تا ۱۱ سال می­باشد، هستند. بر این اساس ۵۰ نفر زن مادر دارای فرزند اتیسم به روش سرشماری و ۵۰ زن دارای فرزند عادی به روش نمونه­گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش، پرسشنامه­­های سبک­های تصمیم­گیری اسکات و بروس، تنظیم شناختی- هیجانی گراس و جن و پرسشنامه سازگاری اجتماعی بل بود. داده­ها با استفاده از تحلیل واریانس چندمتغیره و تک­متغیره به­وسیله نرم­افزار SPSS نسخه­ی ۱۹ تجزیه و تحلیل شدند. یافته­ ها: تحلیل داده ­ها نشان داد، بین انواع سبک­های تصمیم­گیری، تنظیم شناختی- هیجانی و سازگاری اجتماعی مادران دارای فرزند اتیسم و مادران دارای فرزند عادی تفاوت معناداری وجود دارد (۰۰۱/۰p<). نتیجه­ گیری: با توجه به نتایج پژوهش می­توان گفت، مادران دارای کودک اتیسم نسبت به مادران دارای کودک عادی نارسایی­های بیش­تری در تصمیم­گیری، تنظیم هیجانی و سازگاری اجتماعی دارند.

Keywords:

Autism , Cognitive-Emotional Regulation , Social Adjustment , Decision-Making Styles , اتیسم , تنظیم شناختی- هیجانی , سازگاری اجتماعی , سبک های تصمیم گیری