الهه رضایی فرد - گروه روانشناسی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران.
سوده عباس نیا - گروه روانشناسی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران.
محمدمهدی شمسایی - گروه روان شناسی، واحد بندرگز، دانشگاه آزاد اسلامی، بندرگز، ایران
محمد ابراهیمی - سازمان آموزش و پرورش، گرگان، ایران

مقدمه: عوامل حمایتی و روان­شناختی دو عامل افزایش دهنده مشکلات در مردان مبتلا به اختلال دو دوقطبی نوع ۱ می­باشند، بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه­ای اقدام برای رشد فردی در رابطه خودافشایی با هم­وابستگی در مردان مبتلا به اختلال دوقطبی نوع ۱: الگوی تحلیل مسیر انجام شد. روش کار : روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی مبتنی بر تحلیل مسیر بود. جامعه آماری مورد مطالعه شامل تمامی مردان مبتلا به اختلال دوقطبی نوع ۱ در مراکز درمان اختلالات روانشناختی شهر ساری در سال ۱۳۹۸ بودند. برای برآورد حجم نمونه آماری بر اساس روش کلاین (۲۰۱۰) با توجه به تعداد ۷۴ سوال در سه پرسشنامه و اختصاص ضریب ۳ با بیش برآورد تعداد ۲۵۰ بیمار به روش هدفمند و بر اساس معیارهای ورود به پژوهش انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه خود افشایی اسنل و همکاران (۱۹۹۸)، پرسشنامه هم وابستگی هاگزهامر و همکاران (۱۹۹۸) و پرسشنامه اقدام برای رشد فردی روبیتشک (۱۹۹۸) بود. در این پژوهش برای تجزیه و تحلیل اطلاعات بدست آمده از تحلیل مسیر با نرم افزار ۱۸SPSS و ۲۳Amos استفاده شد. یافته­ ها: یافته ­ها نشان داد که همبستگی معنی­داری بین متغیرهای اقدام برای رشد فردی و خودافشایی با هم­وابستگی در سطح ۰۱/۰ وجود دارند. در مجموع مسیرهای مستقیم و غیر مستقیم متغیر خودافشایی و اقدام برای رشد فردی ۶۳ درصد از متغیر هم­وابستگی را پیش بین نمودند. نتیجه ­گیری: این پژوهش تایید کننده نثش اساسی عوامل حمایتی در درمان بیماران دو قطبی دارد که می­تواند تلویحات کابردی برای درمان­گران ارایه دهد.

Self-Disclosure, codependency, Bipolar., خودافشایی, هم وابستگی, دوقطبی.