نقش کیفیت خواب، شخصیت صبحی- عصری و حساسیت پردازش حسی در پیش بینی عملکرد شغلی پرستاران

مقدمه: پرستاران یکی از ارکان­های اصلی سازمان­های بهداشتی می­باشند که بخش مهمی از زندگیشان در ارتباط نزدیک با بیماران سپری می­شود و عملکرد شغلی آن­ها بر رضایت و سلامت بیماران تاثیر بسزایی دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش کیفیت خواب، شخصیت صبحی- عصری و پردازش حسی در پیش­بینی عملکرد شغلی پرستاران انجام گرفت. روش کار: روش مطالعه مقطعی از نوع توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش کلیه پرستاران شاغل در بیمارستان­های دولتی شهر کرمانشاه در سال ۱۳۹۸ بودند، که از میان آن­ها ۱۲۰ نفر به روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب شدند. جهت جمع­آوری داده­ها از پرسشنامه کیفیت خواب پترزبورگ، پرسشنامه صبحگاهی- شامگاهی هورن و استرنبرگ، نیمرخ حسی براون و دان و پرسشنامه عملکرد شغلی پاترسون استفاده شد. داده­ها با استفاده از آزمون­های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به روش همزمان و به وسیله نرم­افزار SPSS نسخه ۲۴، تجزیه و تحلیل شد. یافته­ ها: نتایج نشان داد که عملکرد شغلی پرستاران با متغیرهای حساسیت حسی و شخصیت صبحی- عصری رابطه­ی مثبت و با ثبت پایین و کیفیت خواب رابطه­ی منفی دارد (۰۱/۰P<). اما عملکرد شغلی با احساس­جویی و اجتناب حسی، هیچ­گونه رابطه معناداری ندارد (۰۵/۰P>). نتایج حاصل از رگرسیون چندگانه نیز نشان داد که ۶۱ درصد از کل واریانس عملکرد شغلی بر اساس حساسیت پردازش حسی، شخصیت صبحی- عصری و کیفیت خواب تبیین می­شود (۰۰۱/۰P<). نتیجه­ گیری: با توجه به نتایج پژوهش، متغیرهای کیفیت خواب، شخصیت صبحی- عصری و مولفه­های حساسیت حسی و ثبت پایین می­توانند به صورت معنادار عملکرد شغلی را پیش­بینی کنند. بر اساس نتایج این مطالعه، انتخاب شیفت های کاری پرستاران بر اساس ترجیح شبانه روزی، ارائه آموزش­های لازم برای بهبود کیفیت خواب، روان درمانی مبتنی بر تغییر پردازش حسی با هدف افزایش حساسیت حسی و ثبت حسی برای بهبود عملکرد شغلی پرستاران پیشنهاد می شود.  

Keywords:

job performance , morningness- eveningness personality , nurse , sensory processing sensitivity ,  sleep quality , پرستار , حساسیت پردازش حسی , شخصیت صبحی­- عصری , عملکرد شغلی , کیفیت خواب