تبیین تجارب سازگاری روانشناختی و اجتماعی دختران جوان پیرامون تجربه شکست عاطفی: یک مطالعه کیفی

مقدمه: روابط عاطفی افراد در زندگی در بسیاری از مواقع ممکن است به شکست عاطفی در یکی از طرفین منجر شود.سازگاری روان شناختی و اجتماعی پس از شکست های عاطفی به افراد کمک می کند تا به زندگی متداول خود سریعتر بازگردند. هدف این پژوهش تبیین تجارب سازگاری روان­شناختی و اجتماعی دختران جوان پیرامون تجربه شکست عاطفی است. روش کار: رویکرد این پژوهش، کیفی از نوع پدیدار­شناسی توصیفی است. جامعه پژوهش حاضر دخترانی بودند که به مرکز سلامت شهرداری در منطقه هشت تهران و برای مشاوره تکمیلی مراجعه کردند. روش نمونه گیری به صورت هدفمند انجام شد. ابزار پژوهش مصاحبه نیمه ساختار یافته بود. نمونه گیری با ۱۷ نفر از دخترانی که تجربه شکست عاطفی داشته و به سازگاری رسیده اند بودند به اشباع نظری رسید. داده ها از طریق روش هفت مرحله ای کلایزی تحلیل شدند. یافته ها:  نتایج حاصل از تحلیل محتوا، نشان دهنده یک درون مایه اصلی، سه طبقه اصلی که شامل احساسات منفی و بلا­تکلیفی بعد از جدایی، پیامد­های جسمانی، منابع حمایتی و کفایت یابی در حل مشکلات است. نتیجه گیری: با توجه به نتیجه کلی پژوهش حاضر، رسیدن به سازگاری از طریق مطالعه کتاب و مراجعه به متخصص، باز تعریف اهداف زندگی، حضور در جمع دوستان، انجام فعالیت های تفریحی و ورزشی و بازگشت به انجام فعالیت های روزمره زندگی امکان پذیر است.  

Keywords:

females , Adjustment , emotional failure , Qualitative Study , دختران , سازگاری , شکست عاطفی , مطالعه کیفی