راحله محمدنژاد - Ph.D. student of Public Psychology, Islamic Azad University, Tabriz Branch, Tabriz, Iran.
معصومه آزموده - Assistant Professor, Islamic Azad University, Tabriz Branch, Tabriz, Iran
سید محمود طباطبایی - Associate Professor, Islamic Azad University, Tabriz Branch, Tabriz, Iran
سید داود حسینی نسب - Professor, Islamic Azad University, Tabriz Branch, Tabriz, Iran

مقدمه: در چند دهه­ی گذشته، افزایش چشمگیری در پژوهش­های بالینی با هدف بررسی سازوکارهای زیرین اختلال رتینوپاتی دیابتی نوع ۲ روی داده است. پژوهش حاضر نیز با هدف مقایسه­ی تنظیم هیجان در بیماران رتینوپاتی دیابتی نوع ۲ و همتایان عادی شهرستان تبریز انجام شد. روش کار:این پژوهش از نوع مطالعات علی- مقایسه ای بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه بیماران رتینوپاتی دیابتی نوع دو شهر تبریز در سال ۱۳۹۷ بودند که تعداد ۸۰  بیمار رتینوپاتی دیابتی نوع ۲ و ۸۰ فرد عادی به صورت در دسترس انتخاب و به پرسشنامه تنظیم هیجان گارنفسکی و کرایج پاسخ دادند. تحلیل داده ها با روش های آماری توصیفی و تحلیل واریانس چندمتغیره با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۱ انجام شد. یافته ها: تحلیل داده­ها نشان داد که بین نمرات بیماران رتینوپاتی دیابتی نوع ۲ و افراد عادی تفاوت معناداری در خودسرزنش گری، دیگر سرزنش­­گری، تمرکز بر فکر، فاجعه نمایی، کم اهمیت شماری، تمرکز مجدد مثبت، ارزیابی مجدد مثبت، پذیرش و تمرکز مجدد بر برنامه ریزی (P<۰/۰۱) وجود دارد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر می­توان گفت بیماران رتینوپاتی دیابتی نوع ۲ از نظر تنظیم هیجان دچار نارسایی های بیشتری نسبت به همتایان عادی خود هستند. به عبارتی نمره بیماران دیابتی در راهبردهای سازش نایافته بیشتر از همتایان عادی و در راهبردهای شازش یافته نمره همتایان عادی بیشتر است.  

emotion regulation, Diabetes, Retinopathy, تنظیم هیجان, دیابت, رتینوپاتی