اثربخشی درمان پویشی کوتاه مدت با رویکرد همدلانه و تعدیل کننده اضطراب بر ابرازگری هیجانی و خودانگاره دانشجویان دارای علائم اختلال اضطراب جدایی بزرگسالی
Publish place: Iranian Journal of Psychiatric Nursing، Vol: 6، Issue: 2
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 195
This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJPN-6-2_006
تاریخ نمایه سازی: 4 دی 1400
Abstract:
مقدمه: با توجه به شیوع بالا، آسیبزایی زیاد اختلالات اضطرابی از جمله اختلال اضطراب جدایی، پژوهشهای بسیار اندکی در زمینه کارایی و اثربخشی رواندرمانی پویشی کوتاهمدت در درمان این اختلال صورت گرفته است. لذا با توجه به جایگاه این نوع از مداخله در درمان اختلالات روانشناختی، هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی رواندرمانگری پویشی کوتاهمدت با رویکرد همدلانه و رویکرد تعدیلکننده اضطراب بر ابرازگری هیجانی و خودانگاره دانشجویان دارای علائم اختلال اضطراب جدایی بزرگسالی بود.
روش کار: طرح پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با پیش-آزمون، پس- آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی دانشجویان دانشگاههای محقق اردبیلی و آزاد اسلامی واحد اردبیل در سال تحصیلی ۹۶-۹۵ بود. نمونه پژوهش شامل ۳۰ دانشجوی دارای علائم اختلال اضطراب جدایی بزرگسالی بودند که از میان دانشجویان بر اساس مصاحبه بالینی ساختاریافته و مقیاس ارزیابی کلی عملکرد شناسایی و به صورت تصادفی به سه گروه (دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل) گمارده شدند. ابزارهای پژوهش پرسشنامههای تشخیص اختلال اضطراب جدایی بزرگسالی، مقیاس ارزیابی کلی عملکرد، ابرازگری هیجانی، خودپنداره بک و مصاحبه ساختاریافته بالینی نشانگان اضطراب جدایی بزرگسالان بود. تحلیل داده با استفاده از روش تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر با استفاده از نرم افزار SPSS بود.
یافته ها: یافتههای پژوهش حاضر نشان داد که درمان پویشی همدلانه بر خودانگاره و درمان پویشی تعدیلکننده اضطراب بر هر دو متغیر ابرازگری هیجانی و خودانگاره در مرحله پسآزمون و پیگیری تاثیر معناداری داشته است (۰۵/۰P<).
نتیجه گیری: نتایج حاصل از این پژوهش نشانگر این بود که افراد تحت درمان پویشی با رویکرد همدلانه افزایش معناداری در نمرات خودانگاره داشتند اما در ابرازگری هیجانی اثربخشی معنادار نبود و افرادی که درمان پویشی با رویکرد تعدیلکننده اضطراب را دریافت کردند، افزایش معناداری در نمرات ابرازگری هیجانی و خودانگاره داشتند. بنابراین نتایج حاکی از این است که درمانهای پویشی کوتاهمدت در بهبود وضعیت روانشناختی در اختلال اضطراب جدایی بزرگسالی مداخلات موثری میباشند.
Keywords:
Brief empathic dynamic psychotherapy , anxiety regulating therapy , emotional expression , self- concept. , درمان پویشی کوتاه مدت همدلانه , تعدیل کننده اضطراب , ابرازگری هیجانی , خودپنداره
Authors
مهری مولایی
Department of Psychology, Faculty of Education and Psychology, University of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran
نادر حاجلو
Department of Psychology, Faculty of Education and Psychology, University of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran
گودرز صادقی هشجین
Department of Veterinary Medicine, University of Tehran, Tehran, Iran
نیلوفر میکائیلی
Department of Psychology, Faculty of Education and Psychology, University of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran
شیما حیدری
Payame Noor University, Iran
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :