مقایسه اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر پذیرش، تعهد و دارودرمانی بر بهبود بیماران مبتلا به افسردگی اساسی

مقدمه: در کنار روش های سنتی دارودرمانی، به تازگی بحث های زیادی در مورد رویکردهای رفتاری و شناختی موج سوم به خصوص در حیطه درمان افسردگی انجام شده است. ازاین رو این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد و دارودرمانی بر بهبود بیماران مبتلابه افسردگی اساسی انجام شد. روش کار: طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و به صورت پیش آزمون- پس آزمون با دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه بیماران مبتلابه افسردگی اساسی تحت نگهداری در مراکز بهزیستی شهرستان شهرکرد در سال ۹۴ بودند. نمونه مورد مطالعه شامل ۴۵ نفر از بیماران بود که به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه آزمایشی با رویکرد پذیرش و تعهد، گروه دارودرمانی و یک گروه کنترل جایگزین شدند. از مقیاس افسردگی بک (BDI) برای جمع آوری داده ها استفاده شد. داده ها از طریق تحلیل کوواریانس تک متغیره و آزمون تعقیبی شفه و نرم افزار SPSS مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. یافته ها: میانگین پس آزمون گروه روان درمانی ۴۰/۱۲، گروه دارودرمانی ۱۳/۲۳ و گروه کنترل ۲۷/۳۶ بود. نتایج نشان داد که بین گروه آزمایش با درمان پذیرش و تعهد و دارودرمانی و گروه کنترل تفاوت معناداری وجود دارد (۳۳/۱۱۰ = F و ۰۰۱/۰ > P) و درمان پذیرش و تعهد و دارودرمانی اثر معناداری در کاهش افسردگی اساسی دارند. همچنین نتایج نشان داد که درمان پذیرش و تعهد اثربخشی بیشتری از دارودرمانی در کاهش افسردگی دارد. نتیجه گیری: با توجه به یافته های این پژوهش، می توان درمان پذیرش و تعهد را به عنوان یک روش موثر و به عنوان یک مداخله بالینی ثمربخش در کنار دارودرمانی برای بهبود افسردگی پیشنهاد داد.  

Keywords:

Hospital , Nurses , Patient Safety , Patients , Psychiatric Care , پذیرش و تعهد , روان درمانی , دارودرمانی , افسردگی