بررسی میزان فشار مراقبتی مراقبین خانوادگی در بیماران مبتلا به اختلالات روانی بستری در بیمارستان شهید رجایی شهر یاسوج در سال ۱۳۹۴

مقدمه: بار مسئولیت مراقبت از بیماران روان بیشتر بر عهده اعضای خانواده می باشد. فشار مراقبتی ارتباط مستقیمی با نیازهای بیماران دارد. بیشتر مراقبین بیماران روانی فشار مراقبتی سطح شدید را تجربه می کنند. بر اساس اهمیت موضوع پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان فشار مراقبتی مراقبین خانواده در بیماران مبتلا به اختلالات روانی بستری در بیمارستان شهید رجایی شهر یاسوج در سال ۱۳۹۴ انجام گرفته شد. روش کار: پژوهش حاضر بصورت تحلیلی مقطعی در سال ۱۳۹۴ در بیمارستان شهید رجایی شهر یاسوج انجام شد. ۲۴۶ عضو خانواده دارای بیمار روانی بستری شده در بیمارستان با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. پس از کسب رضایت از مسئولین و نمونه ها و بر اساس معیارهای ورود، اطلاعات از طریق پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی و فشار مراقبتی نواک و گست (۱۹۸۹) جمع آوری شد. جمع آوری داده ها طی ۶ ماه انجام گرفت. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش ها آمار توصیفی (ویژگیهای جمعیتشناختی نمونه ها، میانگین، انحراف معیار، درصد و فراوانی متغیرهای پژوهش) و آمار استنباطی (T مستقل) به وسیله ی نرم افزار SPSS سری ۲۱ استفاده گردید. یافته ها: میانگین سنی مراقبین خانواده بیماران روانی ۷۴/۱۳ ± ۵۳/۳۴ سال بود. بیشترین فراوانی و درصد مراقبین خانگی مربوط را فرزندان بیماران روانی (۳/۴۶) ۱۱۴ داشتند. بالاترین میزان شدت فشار مراقبتی مربوط به سطح متوسط با فراونی و درصد (۵/۵۱)۳۴ و سطح شدید با فراونی و درصد (۵/۴۸)۳۲ گزارش که اختلاف معنی داری نداشتند (۷۴/۰ = P). فشار مراقبتی وابسته به زمان با میانگین و انحراف معیار ۶۶/۱ ± ۰۱/۱۵ بیشترین میزان فشار را در بین مولفه های فشار مراقبتی به خود اختصاص دادند. نتیجه گیری: به دلیل اینکه فشار مراقبتی می تواند بر نحوه و کیفیت مراقبت ها اثر گذار باشد و می تواند موجب شدت یافتن وضعیت بیماری در خود بیماران روان گردد می بایست در جهت کاهش فشار مراقبتی در مراقبین خانواده بیماران روانی آموزش های لازم را ارائه داد و و در راستای کاهش آن برنامه ریزی نمود.

Keywords:

Caregivers' Burden , Family's Caregivers , Mental Health Disorders , فشار مراقبتی , مراقبین خانواده , اختلالات روانی