بررسی ارتباط شاخص های درمانی با کیفیت زندگی کودکان ۱۲-۸ ساله مبتلا به تالاسمی ماژور شهر ایرانشهر، ۱۳۹۶

مقدمه: شناسایی و تعدیل عوامل موثر بر کیفیت زندگی کودکان تالاسمی، با توجه به افزایش طول عمر این بیماران در نتیجه پیشرفت های درمانی حایز اهمیت بوده و می تواند سطح مطلوب تری از سلامتی را در این کودکان به وجود بیاورد. لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط شاخص های درمانی با کیفیت زندگی کودکان ۱۲-۸ ساله مبتلا به تالاسمی ماژور شهر ایرانشهر ۱۳۹۶، انجام شد. روش کار: در مطالعه توصیفی و همبستگی حاضر، ۱۳۴ کودک ۱۲-۸ ساله مبتلا به تالاسمی ماژور از مرکز تالاسمی شهر ایرانشهر با روش سرشماری وارد مطالعه شدند. ابزارهای جمع­آوری داده­ها فرم مشخصات دموگرافیک، فرم بررسی شاخص­های درمانی شامل شاخص های آزمایشگاهی (سطح فریتین و هموگلوبین)، دریافت شلاتور آهن، فواصل تزریق خون، زمان شروع ترانسفوزیون خون، همچنین پرسشنامه عمومی کیفیت زندگی کودک، بود. تحلیل داده ها با استفاده از آنالیز توصیفی و تحلیلی با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۱۹ انجام شد. سطح معنی داری ۰۵/۰ در نظر گرفته شد. یافته ها: نتایج مطالعه بین نمره کل کیفیت زندگی و تمام خرده مقیاس ها با شروع درمان در سنین پایین تر و فواصل تزریق خون ارتباط معنی داری نشان داد (۰۵/۰p<). همچنین ارتباط آماری معناداری بین نمره کل کیفیت زندگی و تمام خرده مقیاس ها و شاخص های آزمایشگاهی (فریتین و هموگلوبین) وجود نداشت (۰۵/۰ کیفیت زندگی کودکان مبتلا به تالاسمی ماژور ارتباط وجود دارد؛ لذا می توان از طریق برنامه­ریزی و اجرای مداخلات پرستاری در جهت ارتقاء سطح دانش والدین جهت ترانسفوزیون منظم خون و دریافت مناسب شلاتورهای آهن، به حفظ شاخص های درمانی در محدوده نرمال کمک کرده و  سطح مناسب تری از کیفیت زندگی در این بیماران را ایجاد نمود.  

Keywords:

Keywords: Thalassemia major , Quality of life , Therapeutic indicators , Children , تالاسمی ماژور , کیفیت زندگی , شاخص های درمانی , کودکان