تاثیر آموزش تلفیقی منتورشیپ و گروه همتا یان بر عملکرد و رضایت تحصیلی دانشجویان دکتری پرستاری
Publish place: Journal of Nursing Education، Vol: 7، Issue: 5
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 235
This Paper With 7 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JNE-7-5_008
تاریخ نمایه سازی: 4 دی 1400
Abstract:
مقدمه : آموزش و یادگیری از همتایان یک مداخله آموزشی موثر برای دانشجویان دکتری پرستاری در محیطهای آموزشی است. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش تلفیقی استاد(منتور) و گروه همتایان بر عملکرد تحصیلی (شامل عملکرد آموزشی + عملکرد پژوهشی) و رضایت تحصیلی دانشجویان دکتری پرستاری انجام شد.
روش کار: این پژوهش یک مطالعه نیمهتجربی بود که با مشارکت ۱۰نفر از دانشجویان دکتری پرستاری دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی انجام شد. گروه مداخله شامل ۵ نفر از دانشجویان دکتری پرستاری بودند که به همراه استاد راهنما (منتور) در جلسات مشترک گروه همتایان به مدت دو ترم تحصیلی مشارکت داشتند. گروه شاهد نیز ۵ نفر از دانشجویان دکتری پرستاری هم دوره با گروه مداخله بودند که در جلسات مشترک گروه همتایان با مربی شرکت نمی کردند. و روش معمول (روتین) یعنی شرکت در کلاس و انجام پروژهای کلاسی برای آنها انجام می شد. پس از پایان دوره آموزش، گروه همتایان با مربی مشترک، عملکرد تحصیلی و رضایت تحصیلی دانشجویان دکتری پرستاری مورد سنجش قرار گرفت. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته جهت سنجش عملکرد آموزشی و رضایت تحصیلی دانشجویان دکتری پرستاری استفاده شد.
یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد شرکت در جلسات مشترک گروه همتایان بههمراه مربی (منتور) می تواند باعث ارتقای عملکرد پژوهشی و افزایش رضایت تحصیلی دانشجویان دکتری پرستاری شود، ولی بر عملکرد آموزشی تاثیری نداشت.
نتیجه گیری: براساس یافتههای این مطالعه برای افزایش رضایت و عملکرد تحصیلی دانشجویان دکتری پرستاری توجه به شیوه های ترکیبی آموزشی اجتناب ناپذیر است. آموزش از گروه همتایان با مشارکت و راهنمایی اساتید میتواند توانمندیهای علمی و پژوهشی دانشجویان را افزایش داده و منجر به توسعه عملکرد تحصیلی و کسب رضایت تحصیلی بیشتری در دانشجویان مقاطع تحصیلات تکمیلی شود.
Keywords:
Authors
محمدرضا شیخی
Qazvin university of medical sciences,
مسعود فلاحی خشکناب
Univessity of social welfare and rehabilitation sciences, Tehran, Iran
مهدی رهگذر
Univessity of social welfare and rehabilitation sciences, Tehran, Iran
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :