تاثیر تمرینات حسی حرکتی بر حس عمقی، پوسچر و درد افراد دارای گردن درد مزمن غیراختصاصی

مقدمه و هدف: گردن درد یکی از اصلیترین اختلالات اسکلتی عضلانی در بزرگسالان است و چهارمین علت ناتوانی در جهان است. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر تمرینات حسی حرکتی بر حس عمقی، پوسچر و درد بیماران زن با گردن درد مزمن غیراختصاصی انجام شد. روش کار: مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی و به شکل پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. ۳۰زن مبتلا به گردن درد مزمن غیراختصاصی به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه ۱۵نفره تجربی و کنترل تقسیم شدند. آزمودنی های گروه تجربی در یک برنامه تمرین حسی حرکتی (سه روز در هفته و به مدت ۸هفته)، شرکت کردند، درحالیکه آزمودنی های گروه کنترل در هیچ برنامه ورزشی شرکت نداشتند. درد، حسی عمقی و زاویه سر به جلو به ترتیب با شاخص مقیاس دیداری درد (روایی ۰/۹۴و پایایی۰/۹۷)، تست بازسازی زاویه سری-گردنی (روایی و پایایی؛ ۰/۸۵درصد)، زاویه کرانیو-ورتبرال (روایی و پایایی؛ ۰/۸۸درصد)، قبل و بعد از ۸هفته تمرینات حسی حرکتی اندازه گیری شدند. یافته ها: گروهها در مرحله پیش آزمون از نظر درد، حسی عمقی، زاویه سر به جلو همسان بودند(P<۰.۰۵)  اما در مرحله پس آزمون از نظر متغیرهای درد، حسی عمقی، زاویه سر به جلو تفاوت معنیدار ثبت شد (P<۰.۰۰۱)بعد از ۸هفته تمرینات حسی حرکتی، گروه تجربی بهبود قابل توجهی در زاویه سر به جلو، درد، حسی عمقی در مقایسه با گروه کنترل نشان داد. نتیجه گیری: نتایج نشان دهنده اثربخشی برنامه تمرینات حسی حرکتی بر درد، حسی عمقی، زاویه سر به جلو بود. تمرینات حسی-حرکتی به صورت معناداری به کاهش درد و زاویه سر به جلو، بهبود حسی عمقی در بیماران با گردن درد مزمن غیراختصاصی منجر شد. درنتیجه به نظر میرسد که میتوان از این تمرینات به عنوان یک پروتکل درمانی جامع در بهبود اختلالات متعددی در بیماران با گردن درد مزمن غیراختصاصی بهره جست.

Keywords:

Neck Pain , Proprioception , Posture. , گردن درد , حسی عمقی , پوسچر