مقایسه مقادیر مولفه های نیروی عکس العمل در حین دویدن با کفشهای دو و کنترل در افراد مبتلا به زانوی پرانتزی

مقدمه: دویدن در حفظ سلامت قلبی-عروقی از اهمیت بالایی برخوردار است. با این وجود شواهد حاکی از بروز ۲/۵ تا ۳۸ آسیب در  هر ۱۰۰۰ ساعت دویدن می باشد. هدف از این پژوهش بررسی مولفه های نیروهای عکس العمل زمین طی دویدن با کفشهای دویدن در مقایسه با کفش کنترل در افراد مبتلا به زانوی پرانتزی بود. روش کار: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی و آزمایشگاهی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانشجویان پسر تربیت بدنی دانشگاه محقق اردبیلی بود. آزمودنی های پژوهش حاضر شامل ۱۵ مرد سالم و ۱۴ مرد با زانوی پرانتزی بودند. نیروهای عکس العمل زمین با استفاده از دستگاه تخته نیروی برتک در طی دویدن در چهار شرایط پای برهنه، کفشهای دویدن (کفش البرز و کفش چابکی) و کفش کنترل ثبت شد. از آزمون آنالیز واریانس دو سویه با اندازه های تکراری جهت تحلیل آماری استفاده شد. یافته ها: مقادیر اوج مولفه خارجی نیرو طی فاز تماس پاشنه در کفش البرز نسبت به کفش کنترل بزرگتر است(P=۰/۰۰۱) اوج مولفه قدامی نیرو طی فاز هل دادن در کفش چابکی نسبت به کفش معمولی(P<۰/۰۰۳)و شرایط پای برهنه (P<۰/۰۱۹)کمتر بود. نتیجه گیری: با توجه به کاهش اوج نیروی خارجی عکس العمل زمین هنگام استفاده از کفش البرز، استفاده از این کفش جهت کاهش احتمالی آسیب توصیه می شود. باوجود این، مطالعات بیشتر در این زمینه توصیه می شود.

Keywords:

Genu Varum , ground reaction forces , running shoes , زانوی پرانتزی , نیروی عکس العمل , کفش دویدن