فرزاد قادری - university of isfahan
سمیرا بدخشیان - university of isfahan
ناهید اکرمی - university of isfahan

مقدمه: ضایعات نخاعی از جمله معضلات جوامع انسانی محسوب میشود که مشکلات جسمی و روحی عدیده ای را برای فرد بوجود می آورد و پیامدهایی را در زمینه مشکلات فردی، خانوادگی، اجتماعی به دنبال خواهد داشت. پژوهش حاضر با هدف بررسی پدیدارشناسانه عوامل موثر بر رشد پس از آسیب بیماران مبتلا به ضایعه نخاعی انجام شد. روش کار: طرح پژوهش کیفی و برپایه رویکرد پدیدارشناسی بود. جامعه آماری پژوهش شامل افراد مبتلا به ضایعه نخاعی شهر اصفهان در سال ۱۳۹۷ بودند. نمونه پژوهش ۱۶ نفر از افراد مبتلا به ضایعه نخاعی بودند که بر اساس نمونه گیری تا زمان اشباع داده ها انتخاب شدند و از آنان مصاحبه حضوری نیمه ساختار یافته به عمل آمد. سپس متن های حاصل از مصاحبه ها با روش کلایزی تحلیل شدند. یافته ها: در نتیجه مضمون های اصلی، زیرمضمون های آن ها و واحدهای معنایی حمایت کننده از مضمون در ۵ مضمون اصلی و ۲۰ مضمون فرعی شامل عوامل زمینه ای (شدت و ماهیت آسیب، علت آسیب، تاهل و تحصیلات)، ویژگی های روان شناسی مثبت (انگیزه درونی، خوش بینی و امید به بهبودی، توانمندی های شخصیتی و پذیرش آسیب)، عوامل اجتماعی (شرکت در گروه های حمایت کننده آسیب نخاعی، پیدایش شغل، حمایت مالی، عاطفی و همدلی خانواده و اطرافیان)، مراقبت ها و آموزش های پزشکی و روانی اجتماعی (کار درمانی و فیزیوتراپی، توان بخشی انجام کارهای شخصی، یادگیری مهارت های شغلی، دریافت آموزش های روان شناختی فردی و گروهی و معنویت (کمک به همنوعان، معنایابی، اعتقاد به مشیت الهی و باورهای فرهنگی و اعتقادی) کشف شدند. هریک از مضامین فوق دارای چندین واحد معنایی حمایت کننده بودند. نتیجه گیری: فرایند رشد پس از سانحه فرایندی یکپارچه و جامع است که در ایجاد آن عوامل مختلف زمینه ای، فردی، اجتماعی، روانی و معنوی نقش دارند. مضامین کشف شده با روش پدیدارشناسی بر اساس تجربه زیسته اطلاعات جدیدی در خصوص عوامل موثر بر فرایند رشد پس از آسیب پس از ضایعه نخاعی به دست میدهد که بر لزوم تبیین عمیق تجارب زیسته این افراد توسط مراقبان، روان شناسان و متخصصان، تاکید دارد.

Phenomenology, life experiences, post traumatic growth, Spinal Cord Injury, پدیدارشناسی, تجارب زیسته, رشد پس از سانحه, ضایعه نخاعی