بررسی تاثیر آموزش خود مدیریتی پنج آ بر آپگار خانواده های دارای کودکان فلج مغزی

مقدمه: فلج مغزی یک اختلال مزمن است که می تواند تاثیری منفی بر واحد خانواده داشته باشد. خانواده های دارای کودکان فلج مغزی مشکلات بسیاری در رابطه با معیارهای آپگار خانواده" سازگاری، مشارکت، رشد، عاطفه و حل و فصل مشکلات زندگی " دارند که نیازمند اجرای مداخلات مناسب است. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر آموزش به روش خود مدیریتی پنج آ بر آپگار خانواده های دارای کودکان فلج مغزی انجام شد. روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی که در سال ۹۵-۹۴ انجام شد، ۴۷ والد دارای کودک فلج مغزی ۴ تا ۱۲ ساله ساکن استان کردستان و به شیوه تمام شماری انتخاب شدند. در مرحله بعد از مداخله به علت ریزش نمونه های پژوهش، ۲۳ خانواده در گروه مداخله و ۱۶ خانواده در گروه کنترل قرار گرفتند. داده ها با پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی والد و کودک و پرسشنامه بررسی آپگار خانواده"smilkstein family apgar" با روایی و پایایی، توسط هر دو والد به صورت مشارکتی در دو مرحله قبل و بعد از آموزش "برنامه خود مدیریتی پنج–آ" کامل شد. همچنین جهت تدوین بسته آموزشی علاوه بر پرسشنامه در مرحله قبل از مداخله با والدین مصاحبه شد داده ها با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس نسخه ۲۲ مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: میانگین آپگار خانواده در گروه مداخله از۶/۴۶ به۷/۸۲ و در گروه کنترل از۶/۸۳ به۶/۳۱رسید. نتایج نشان داد که آپگار خانواده در گروه مداخله و کنترل قبل از انجام مداخله تفاوت معنی داری ندارد (p=۰/۳۸۱) اما در مرحله بعد از مداخله تفاوت معنی داری بین دو گروه از نظر آپگار خانواده مشاهده شد. "آموزش به روش خود مدیریتی پنج – آ " بر آپگار خانواده موثر بود و سبب ارتقا آن از سطح خانواده متوسط ناکارآمد به سطح خانواده کارآمد شد(p=۰/۰۲۲). نتیجه گیری: آپگار خانواده های دارای کودکان فلج مغزی در سطح متوسطی است و "آموزش به روش خود مدیریتی پنج-آ" سبب ارتقا آن شد. در همین راستا ضروری است که ارگان های حمایت کننده از این خانواده ها علاوه بر رسیدگی به وضعیت کودکان، به خانواده ها نیز توجه بیشتری داشته باشند.

Keywords:

Cerebral Palsy , Self-management Program based on the ۵A model , Family Apgar , Family caregivers. , فلج مغزی , برنامه خود مدیریتی -۵آ , آپگار خانواده , مراقبین خانوادگی